Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 4 marca 2021r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Batko

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2021r. w Kętrzynie na rozprawie sprawy

z powództwa T. S.

przeciwko małoletniemu J. S. reprezentowanemu przez

A. K.

o obniżenie alimentów

oraz z powództwa małoletniego J. S. reprezentowanego przez

A. K.

przeciwko T. S.

o podwyższenie alimentów

I.  Obniża alimenty od powoda T. S. płatne na rzecz małoletniego J. S. do kwoty 350 zł płatne przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 11 września 2020r. na okres do 30.04.2021r. w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawarta przed Sądem Rejonowym w Mrągowie w dniu 14.11.2018r. w sprawie III RC 134/18 w kwocie 450 zł.

II.  Oddala powództwo o obniżenie alimentów w pozostałym zakresie.

III.  Oddala powództwo o podwyższenie alimentów w całości.

IV.  Nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi.

V.  Koszty procesu wzajemnie znosi.

SSR Grzegorz Olejarczyk

T. S. wniósł o obniżenie alimentów płatnych na rzecz małoletniego pozwanego J. S. z kwoty 450 zł na kwotę 250 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podał, że obecnie znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Na utrzymaniu ma troje małoletnich dzieci oraz liczne zobowiązania, które określił na kwotę ok. 3000 zł miesięcznie. Ponadto pomaga bratu, który mieszka w B.. Aktualnie mieszka z narzeczoną i najmłodszym synem w O., samodzielnie utrzymuje rodzinę. Pracuje jako sprzedawca w sklepie (...)/AGD gdzie zarabia ok. 3480 zł miesięcznie. Podniósł jednocześnie, że matka małoletniego pozwanego planuje wyjechać na stałe do Norwegii gdzie mieszka jej obecny konkubent, zatem będzie miała możliwość podjęcia lepiej płatnej pracy. (k. 3-6)

A. K. działając w imieniu małoletniego pozwanego J. S. domagała się oddalenia powództwa o obniżenie alimentów. Jednocześnie wystąpiła z powództwem wzajemnym przeciwko T. S. o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego syna z kwoty 450 zł na kwotę 800 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podała, że fakt, iż powodowi narodziło się kolejne dziecko nie może stanowić powodu dla którego alimenty na rzecz małoletniego pozwanego powinny ulec zmniejszeniu. Podniosła, że małoletni J. S. rozpoczął naukę w szkole podstawowej, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Matka stara się zapewnić synowi jak najlepsze warunki do wychowania i rozwoju, wyremontowała pokój synowi. Koszty wyżywienia i zakupu środków higieny osobistej również wzrosły. Wskazała jednocześnie, że od grudnia 2020r. jest osobą bezrobotną, korzysta ze ośrodka pomocy społecznej, finansowo pomaga jej także konkubent mieszkający w Norwegii. Niemniej jednak koszty utrzymania małoletniego są znaczące co uzasadnia podwyższenie alimentów. Koszt utrzymania rodziny określiła na kwotę ok. 3500 zł miesięcznie. (k. 71-74)

Odnośnie powództwa o podwyższenia alimentów T. S. domagał się jego oddalenia. (k. 97v)

Sąd ustalił, co następuje:

W sprawie III RC 134/18 przed Sądem Rejonowym w Mrągowie pozwany zobowiązał się łożyć na rzecz małoletniego J. S. alimenty w wysokości 450 zł miesięcznie począwszy od 1 września 2018r. (ugoda k. 76 akt III RC 134/18)

A. K. wspólnie z synem J. S. zamieszkuje w K.. Do 29 listopada 2020r. pełniła służbę wojskową w Jednostce Wojskowej w W.. Obecnie nie pracuje, pobiera zasiłek z urzędu pracy oraz korzysta ze świadczeń pomocy społecznej. Planuje wspólnie z synem wyjechać do Norwegii do swojego konkubenta. Tam chce osiedlić się i podjąć pracę. Z uwagi na pandemię koronawirusa i zamknięte granice nie jest jednak w stanie określić konkretnego terminu wyjazdu za granicę. W codziennym utrzymaniu wspomaga ją konkubent, który przesyła jej ok. 2500 zł miesięcznie. (zeznania k. 89-90, k. 97v, świadectwo służby k. 86-87)

T. S. wspólnie z konkubiną i małoletnim synem O. S. zamieszkuje w O.. Do stycznia 2021r. był zatrudniony jako sprzedawca sprzętu AGD/RTV w O., gdzie zarabiał ok. 3500 zł netto miesięcznie. Ze względu na sytuację epidemiczną w kraju został zwolniony z pracy. Od 1 lutego 2021r. podjął pracę na podstawie umowy zlecenie jako monter telewizji kablowej i internetu sieci O., gdzie zarabia 2000 zł netto miesięcznie. Liczy na to, że po zakończeniu okresu próbnego tj. od 1 maja 2021r. zostanie zatrudniony na podstawie umowy o pracę i będzie zarabiał więcej tj. ok. 3000 zł miesięcznie. Oprócz małoletniego J. S. ma na utrzymaniu jeszcze dwoje małoletnich dzieci: córkę N. S. oraz syna O. S.. Ponadto pomaga bratu zamieszkującemu w B. opłacając czynsz za mieszkanie w kwocie 210 zł miesięcznie. Mieszkanie to otrzymał w spadku po rodzicach wspólnie z bratem, zatem jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z jego utrzymaniem. (kserokopia zaświadczenia o wynagrodzeniu k. 43, zeznania k. 89-90, k. 97)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 138 kro każda ze stron może domagać się zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków. Przez zmianę stosunków rozumieć należy istotne zwiększenie bądź zmniejszenie możliwości majątkowych, zarobkowych zobowiązanego lub też usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do świadczenia alimentacyjnego.

Rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na podstawie art. 138 kro wymaga zatem porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się ostatniego rozstrzygnięcia ustalającego wysokość alimentów ze stanem istniejącym w dacie orzekania w niniejszej sprawie.

Niewątpliwie od czasu orzekania w ostatniej sprawie o alimenty w 2018r. sytuacja życiowa i majątkowa stron zmieniła się. Powód (pozwany wzajemny) w grudniu 2020r. otrzymał wypowiedzenie z pracy i był zmuszony szukać nowego zatrudnienia. Ponadto w lipcu 2020r. urodziło mu się kolejne dziecko (trzecie), w utrzymaniu którego również musi partycypować. W czasie orzekania w niniejszej sprawie pracował jako monter telewizji kablowej na podstawie umowy zlecenie i zarabiał 2000 zł miesięcznie.

Sytuacja matki małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) również zmieniła się. Do końca listopada 2020r. pełniła służbę wojskową w Jednostce w W. i dysponowała stałym dochodem. Obecnie nie pracuje, pobiera zasiłek dla bezrobotnych i korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej. W codziennym utrzymaniu pomaga jej konkubent przebywający w Norwegii przesyłając jej 2500 zł miesięczne. Planuje wspólnie z małoletnim synem wyjechać na stałe do Norwegii i dopiero tam podjąć pracę. Niemniej jednak, ze względu na sytuację związaną z epidemią koronawirusa i obostrzenia związane z przemieszczaniem się nie jest określić kiedy konkretnie wyjedzie za granicę.

Orzekając w niniejszej sprawie, biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) oraz możliwości zarobowe jego rodziców, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo o obniżenie alimentów zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Obecnie powód (pozwany wzajemny) ma bowiem ograniczone możliwości zarobkowania. W grudniu 2020r. otrzymał wypowiedzenie z pracy, gdzie zarabiał ok. 3500 zł miesięcznie i otrzymywał premie sprzedażowe. W lutym 2021r. podjął pracę jako monter telewizji kablowej i zarabia 2000 zł miesięcznie, zatem osiąga dochód o połowę mniejszy od dotychczasowego. Ponadto w lipcu 2020r. urodziło mu się kolejne dziecko, które także jest zobowiązany utrzymywać.

Powyższa sytuacja, zdaniem Sądu determinuje do ponownego ustalenia wysokości alimentów należnych małoletniemu pozwanemu (powodowi wzajemnemu).

Dlatego też, na podstawie art. 138 kro Sąd obniżył alimenty od T. S. płatne na rzecz małoletniego J. S. do kwoty 350 zł miesięcznie poczynając od 11 września 2020r. na okres do 30 kwietnia 2021r.

Wskazać przy tym należy, że powód (pozwany wzajemny) zadeklarował, że od 1 maja 2021r. jego sytuacja majątkowa poprawi się, gdyż ma szansę na zatrudnienie u obecnego pracodawcy na podstawie umowy o pracę i wówczas jego zarobki zwiększą się do kwoty ok. 3000 zł miesięcznie (zeznania k. 97). Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd obniżył alimenty na rzecz małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego jedynie okresowo.

W pozostałym zakresie, powództwo o obniżenie alimentów Sąd oddalił (pkt II wyroku). W ocenie Sądu, alimenty w kwocie 350 zł miesięcznie wystarczą na zabezpieczenie podstawowych potrzeb małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego). Tym bardziej, że alimenty w obniżonej wysokości płatne będą tylko okresowo tj. do 30 kwietnia 2021r.

Odnosząc się natomiast do kwestii powództwa wzajemnego o podwyższenie alimentów, zdaniem Sądu nie zasługiwało ono na uwzględnienie. Sąd ocenił żądanie matki małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) kwoty 800 zł miesięcznie jako całkowicie nieuzasadnione (pkt III wyroku).

Wprawdzie koszty utrzymania dziecka w wieku szkolnym są znaczące, lecz obecna kwota alimentów należnych małoletniemu pozwanemu (powodowi wzajemnemu) odpowiada jego usprawiedliwionym potrzebom i jest adekwatna do możliwości zarobkowych powoda (pozwanego wzajemnego).

Zdaniem Sądu, matka małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) zawyżyła koszty jego utrzymania, a zasadność powództwa argumentowała jedynie pogorszeniem swojej sytuacji majątkowej i problemami związanymi z wyjazdem do Norwegii. Podnosiła także, że T. S. ma znaczne możliwości zarobkowe i stać go nawet na pomoc finansową swojemu bratu, który mieszka w B.. Niemniej jednak, powód (pozwany wzajemny) podał, że płaci czynsz za to mieszkanie, gdyż wspólnie z bratem otrzymał je w spadku po rodzicach i jest zobowiązany do jego utrzymania. Sąd dał wiarę zeznaniom powoda (pozwanego wzajemnego) w tym zakresie.

Wskazać przy tym należy, że A. K. dotychczas pracowała i osiągała stałe dochody. Nie zdecydowała się na przedłużenie kontraktu w wojsku, gdyż podjęła decyzję o wyjeździe za granicę (zeznania k. 89v), co zdaniem Sądu, żaden sposób nie obciąża ojca małoletniego i nie ma wpływu na wysokość alimentów. Ponadto matka jest w równym stopniu zobowiązana do łożenia na utrzymanie syna, zatem powinna podjąć działa zmierzające do poprawy swojej sytuacji majątkowej, chociażby podjęcie pracy dorywczej do czasu wyjazdu za granicę.

Na podstawie art. 102 kpc nie obciążono pozwanego kosztami postępowania w sprawie (pkt. IV wyroku).

Na podstawie art. 100 kpc koszty procesu wzajemnie zniesiono (pkt. V wyroku).

Sędzia Grzegorz Olejarczyk