Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2018r. w K. sprawy

z powództwa małoletniego J. B.

reprezentowanego przez E. Z.

przeciwko D. B. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  Podwyższa alimenty od pozwanego D. B. (2) na rzecz małoletniego J. B. do kwoty po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie poczynając od 27.03.2018r., a od 1.01.2019r. podwyższa alimenty do kwoty 700 (siedemset) złotych, płatne przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 27 marca 2018r. w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 02.11.2016r. w sprawie I C 495/16 w kwocie 500 zł miesięcznie.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 126 (sto dwadzieścia sześć) zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym 6 zł za wydanie klauzuli wykonalności.

IV.  Koszty procesu wzajemnie znosi.

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

E. Z. działając w imieniu małoletniego powoda J. B. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego D. B. (1) na rzecz syna z kwoty 500 zł na kwotę 1000 zł miesięcznie. Jednocześnie domagała się zabezpieczenia roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na czas trwania postepowania na rzecz syna alimentów w wysokości 1000 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że koszty utrzymania małoletniego powoda wzrosły. Aktualnie małoletni ma 7 lat i uczęszcza do zerówki. Szybciej rozwija się fizycznie, realizuje własne zainteresowania sportowe, uczęszcza na dodatkowe lekcje j. angielskiego. Z uwagi na wadę wymowy pozostaje pod opieką logopedy. Koszt utrzymania syna określiła na ok. 2500 zł miesięcznie. Wskazała jednocześnie, że pozwany pracuje jako kierowca, jego możliwości są znaczące, zatem jest w stanie łożyć na utrzymanie syna w większym niż dotychczas zakresie (k. 2-4).

Pozwany D. B. (2) w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa i oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

W uzasadnieniu podał, że od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna tj. od listopada 2016r. nie nastąpił drastyczny wzrost kosztów utrzymania syna, aby uzasadniał żądanie podwyższenia alimentów. Nie zmieniła się także jego sytuacja majątkowa, bowiem nadal pracuje jako kierowca i zarabia na podobnym poziomie. Realizuje kontakty synem (dwa razy w miesiącu) i ponosi dodatkowe koszty dojazdów na te spotkania. Koszt własnego utrzymania określił na ok. 740 zł miesięcznie (k. 36-37).

Ostatecznie uznał powództwo do kwoty 550 zł miesięcznie (zeznania pozwanego k. 69v).

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 2 listopada 2016r. w sprawie I C 495/16 Sąd Okręgowy w Łomży rozwiązał przez rozwód małżeństwo rodziców małoletniego powoda, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem powierzył matce E. B. oraz ograniczył władzę rodzicielską D. B. (1) do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dziecka, jednocześnie zobowiązał D. B. (1) do łożenia na rzecz małoletniego powoda alimentów w wysokości po 500 zł miesięcznie (k. 220 akt I C 495/16).

E. Z. wspólnie z małoletnim powodem oraz córką zamieszkuje w K.. Jest zatrudniona w firmie (...) sp. z.o.o. jako v-ce prezes ds. produkcji na czas nieokreślony, gdzie zarabia 1436,25 zł netto miesięcznie (zaświadczenie k. 52, 88).

D. B. (2) zamieszkuje w W. Mazowieckiem, prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Pracuje w firmie (...) jako kierowca samochodu ciężarowego, gdzie zarabia 2100 zł brutto miesięcznie (kserokopia zaświadczenia k. 94). Koszt własnego utrzymania określił na ok. 800 zł miesięcznie (zeznania pozwanego k. 70).

Małoletni J. B. ma 7 lat, od września 2018r. rozpocznie naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Korzysta z dodatkowych płatnych zajęć sportowych (pływanie, piłka nożna) oraz uczęszcza na płatne lekcje języka angielskiego (kserokopia umowy kursu językowego k. 53, pismo ze szkółki pływania k. 54, potwierdzenie opłaty za udział w akademii piłkarskiej k. 56-62). Z uwagi na wadę wymowy pozostaje pod opieką logopedy (zaświadczenie k. 55).

Postanowieniem z dnia 16 maja 2018r. w sprawie III RC 84/18 Sąd Rejonowy w Kętrzynie oddalił wniosek matki małoletniego powoda o udzielenie zabezpieczenia (k. 68)

Sąd zważył, co następuje:

Na podstawie art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Jednocześnie ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego Sąd bierze pod uwagę nie tylko usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, ale także ustala na jakiej stopie życiowej żyją uprawnieni i zobowiązany do alimentacji (art. 135§1 kro). W sytuacji gdy rodzic, który nie wykonuje bieżącej pieczy nad dziećmi jest wówczas zobowiązany finansowo do łożenia na ich rzecz celem zapewnienia utrzymania.

Bezsporne jest, że małoletni powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się łożenia na jego utrzymanie.

Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu materiału dowodowego, Sąd uznał, że wypełniona została dyspozycja art. 138 kro uzasadniająca podwyższenie alimentów należnych małoletniemu powodowi. Wskazać bowiem trzeba, iż od czasu orzekania w zakresie alimentów tj. od listopada 2016r. zmieniły się usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda, co przekłada się na zwiększone koszty jego utrzymania. Aktualnie małoletni powód ma 7 lat i od września 2018r. rozpocznie naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Dodatkowo korzysta z płatnych zajęć sportowych jak pływanie i piłka nożna. Ponadto uczęszcza na płatne lekcje języka angielskiego i pozostaje pod stałą opieką logopedy, co niewątpliwe generuje większe wydatki.

Dlatego też, udział pozwanego w finansowaniu syna powinien być zwiększony, adekwatnie do usprawiedliwionych potrzeb syna. Podnieść w tym miejscu należy, iż pozwany jest zawodowym kierowcą, a jego możliwości zarobkowe są znaczące. Powszechnie wiadomo, że kierowca zawodowy w ruchu krajowym jest w stanie zarobić ok. 4000 zł miesięcznie, a kierowca międzynarodowy nawet dwa razy więcej, o czym świadczą liczne ogłoszenia w prasie, czy w internecie. Natomiast pozwany zadeklarował, że zarabia najniższe wynagrodzenie tj. 2100 zł brutto miesięcznie, posiadając przy tym zobowiązania kredytowe (kserokopie umów kredytowych i harmonogram spłat k. 41-43) oraz ponosząc dodatkowe wydatki związane z realizacją kontaktów synem w K..

Powyższe świadczy, zdaniem Sądu, iż pozwany nie przedstawił w niniejszej sprawie realnego obrazu własnej sytuacji majątkowej, a jego możliwości zarobkowe są znacznie większe. Trwanie pozwanego w pracy za najniższą krajową przeczy bowiem rozsądkowi, chyba, że pozwany posiada inne dochody aniżeli zadeklarował.

Jednocześnie podnieść należy, iż oprócz płacenia alimentów oraz realizowanych kontaktów z synem (dwa razy w miesiącu) pozwany praktycznie nie uczestniczy w codziennym wychowaniu syna, a cały ciężar w tym zakresie spoczywa na matce, która stara się zapewnić mu jak najlepsze warunki do nauki i rozwoju oraz łoży na utrzymanie syna z własnych dochodów.

Sąd zatem doszedł do przekonania, że pozwany powinien łożyć na utrzymanie małoletniego powoda alimenty podwyższone o 50 zł miesięcznie tj. w wysokości po 550 zł miesięcznie poczynając od 27 marca 2018r. Pozwany uznał powództwo w tym zakresie (k. 69v). Natomiast od 1 stycznia 2019r. Sąd ustalił alimenty na rzecz małoletniego powoda w kwocie po 700 zł miesięcznie, albowiem w grudniu 2018r. pozwany skończy spłacać zaciągnięty kredyt gotówkowy, którego rata wynosi ok. 200 zł miesięcznie (kserokopia harmonogramu spłat kredytu k. 41v). Wówczas pozwany będzie w stanie łożyć alimenty w takiej wysokości. Pozwany bowiem powinien wykonywać swój obowiązek proporcjonalnie do kosztów utrzymania syna i swoich aktualnych możliwości finansowych.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, orzeczono jak w pkt. I wyroku.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił (pkt. II wyroku), bowiem zdaniem Sądu, żądanie alimentów w kwocie 1000 zł miesięcznie na rzecz syna jest znacząco wygórowane. Alimenty w wysokości po 550 zł miesięcznie do końca 2018r., a od stycznia 2019r. już w wysokości 700 zł miesięcznie w znacznym stopniu pokryją koszty związane z bieżącym utrzymaniem i wychowaniem syna. W ocenie Sądu, alimenty w takiej wysokości odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom małoletniego powoda i są adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego. Sąd ocenił, że w ten sposób koszt utrzymania syna będzie rozłożony równomiernie na obydwoje rodziców, przy uwzględnieniu także wykonywania przez matkę bieżącej pieczy nad dzieckiem.

Na podstawie art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2018r. poz. 300) Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 126zł tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym 6 zł za wydanie tytułu wykonawczego (pkt. III wyroku).

Na postawie art. 100 kpc koszty procesu Sąd wzajemnie zniósł ( pkt IV wyroku).

Na podstawie art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności (pkt. V wyroku).

SSR Grzegorz Olejarczyk