Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 653/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. R.

w dniu 03 maja 2020 r. w miejscowości S. gm. S., nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że prowadząc pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) nie upewnił się, czy kierujący jadący za nim, nie rozpoczął wyprzedzania i w zamiarze wykonania manewru wyprzedzania pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) zjechał, bez zachowania szczególnej ostrożności, na lewy pas jezdni zajeżdżając drogę dla wyprzedzającego go pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...), przez co doprowadził do uderzenia pojazdu B. w tył pojazdu A., a następnie uderzenia pojazdu B. w przydrożne drzewo po lewej stronie drogi, wskutek czego obrażeń ciała doznali: kierujący pojazdu B. A. K. w postaci: wstrząśnienia i obrzęku siatkówki oka prawego z zanikiem fotoreceptorów i zaburzeniami widzenia oraz stłuczenia tułowia i kończyn górnych z otarciami naskórka; pasażerka tego pojazdu A. S. w postaci: wykręcenia kręgosłupa szyjnego z bolesnością wymagającego stosowania unieruchomienia, stłuczenia tułowia z bolesnością i otarciami naskórka klatki piersiowej i podbrzusza na przebiegu pasa bezpieczeństwa, stłuczenia prawej stopy z otarciami naskórka i bolesnością oraz stłuczenia okolicy kolanowej przedniej lewej z krwiakiem w tkance podskórnej, bólowym ograniczeniem ruchomości stawu i niewielkiego stopnia uszkodzeniem mięśnia obszernego przyśrodkowego, które to obrażenia u obu wymienionych osób spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni

tj. czyn z art.177§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  poruszanie się w dniu 3 maja 2020 r. około godz. 16:40 na trasie nr 13 z miejscowości S. w kierunku miejscowości N. pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez oskarżonego P. R. oraz samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez pokrzywdzonego A. K.

2.  zjechanie przez oskarżonego P. R. na lewy pas jezdni w zamiarze wykonania manewru wyprzedzania jadącego przed nim pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) bez zachowania szczególnej ostrożności, tj. bez upewnienia się czy kierujący samochodem marki B. (...) o nr rej. (...) A. K., jadący za nim nie rozpoczął wyprzedzania,

3.  zajechanie przez oskarżonego P. R. drogi dla wyprzedzającego go pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) i doprowadzenie do uderzenia pojazdu marki B. (...) w tył pojazdu marki A. (...), a następnie uderzenia pojazdu marki B. (...) w przydrożne drzewo po lewej stronie drogi,

4.  doznanie wskutek zdarzenia przez kierującego pojazdem marki B. (...) A. K. obrażeń ciała w postaci: wstrząśnienia i obrzęku siatkówki oka prawego z zanikiem fotoreceptorów i zaburzeniami widzenia oraz stłuczenia tułowia i kończyn górnych z otarciami naskórka, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni

5.  doznanie przez pasażerkę tego pojazdu marki B. (...) A. S. obrażeń ciała w postaci: wykręcenia kręgosłupa szyjnego z bolesnością wymagającego stosowania unieruchomienia, stłuczenia tułowia z bolesnością i otarciami naskórka klatki piersiowej i podbrzusza na przebiegu pasa bezpieczeństwa, stłuczenia prawej stopy z otarciami naskórka i bolesnością oraz stłuczenia okolicy kolanowej przedniej lewej z krwiakiem w tkance podskórnej, bólowym ograniczeniem ruchomości stawu i niewielkiego stopnia uszkodzeniem mięśnia obszernego przyśrodkowego, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni

zeznania pokrzywdzonych: A. K.

A. S.

wyjaśniania oskarżonego P. R. w części

zeznania świadków:

B. Ć.

G. U.

P. K.

D. K.

J. K.

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych

protokół oględzin miejsca wypadku

protokoły oględzin pojazdów

dokumentacja medyczna pokrzywdzonych

opinie sądowo lekarskie dot. obrażeń pokrzywdzonych

255v-256, 73v, 143

223-224

253, 62

266,86

225

224

347-348

285-294,322-324,364-369

22-60

13-14,15-16,17-18

3,144,152,

155, 157, 139,149, 161

170-174, 282-284

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

P. R.

w dniu 03 maja 2020 r. w miejscowości S. gm. S., nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i nieumyślnie spowodował wypadek drogowy w ten sposób, że prowadząc pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) nie upewnił się, czy kierujący jadący za nim, nie rozpoczął wyprzedzania i w zamiarze wykonania manewru wyprzedzania pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) zjechał, bez zachowania szczególnej ostrożności, na lewy pas jezdni zajeżdżając drogę dla wyprzedzającego go pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...), przez co doprowadził do uderzenia pojazdu B. w tył pojazdu A., a następnie uderzenia pojazdu B. w przydrożne drzewo po lewej stronie drogi, wskutek czego obrażeń ciała doznali: kierujący pojazdu B. A. K. w postaci: wstrząśnienia i obrzęku siatkówki oka prawego z zanikiem fotoreceptorów i zaburzeniami widzenia oraz stłuczenia tułowia i kończyn górnych z otarciami naskórka; pasażerka tego pojazdu A. S. w postaci: wykręcenia kręgosłupa szyjnego z bolesnością wymagającego stosowania unieruchomienia, stłuczenia tułowia z bolesnością i otarciami naskórka klatki piersiowej i podbrzusza na przebiegu pasa bezpieczeństwa, stłuczenia prawej stopy z otarciami naskórka i bolesnością oraz stłuczenia okolicy kolanowej przedniej lewej z krwiakiem w tkance podskórnej, bólowym ograniczeniem ruchomości stawu i niewielkiego stopnia uszkodzeniem mięśnia obszernego przyśrodkowego, które to obrażenia u obu wymienionych osób spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni

tj. czyn z art.177§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Znajdowanie się pojazdu marki A. (...) w całości na lewym pasie ruchu w momencie zdarzenia pojazdów,

2.  Zachowanie szczególnej ostrożności przez oskarżonego przed wyprzedzaniem pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) poprzez upewnienie się czy kierujący jadący za nim nie rozpoczął manewru wyprzedzania.

wyjaśnienia oskarżonego w części dot. przyczyn zderzania pojazdów

223-224

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1- 1.1.5

zeznania pokrzywdzonych:

A. K.

A. S.

Sąd co do zasady nie kwestionował zeznań pokrzywdzonego A. K., który z całą stanowczością stwierdził, co w pełni znajduje potwierdzenie w opinii biegłego z zakresy rekonstrukcji zdarzeń drogowych, że jego pojazd znajdował się już na lewym psie ruchu, gdy oskarżony rozpoczął manewr wyprzedzania, zaś do kontaktu obu pojazdów, doszło gdy pojazd oskarżonego był jeszcze częściowo na prawym pasie ruchu. Powyższe okoliczności Sąd przyjął zatem za wiarygodną podstawę ustaleń faktycznych.

Jednak jego relacje co do okoliczności poprzedzających zdarzenie, przede wszystkim prędkości z jaką się poruszał Sąd ocenił z dużą dozą ostrożności. Wymieniony zeznał, że poruszał się z dozwoloną prędkością, co pozostaje w sprzeczności z zeznaniami świadków oraz opinią biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych.

A. S. co do zasady potwierdziła zeznania pokrzywdzonego A. K. co do przebiegu samego zdarzenia, choć wielu szczegółów nie pamiętała lub nie zwróciła na nie uwagi.

Pokrzywdzeni opisali ponadto obrażenia jakich doznali w wyniku wypadku oraz niedogodności jakie się z nimi wiązały w codziennym funkcjonowaniu. Wskazali również, iż skutki zdrowotne, będące następstwem odniesionych urazów odczuwają do chwili obecnej.

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. R.

w części dot. sytuacji na drodze przed rozpoczęciem manewru wyprzedzania, bowiem znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym

1.1.1-1.1.3

zeznania świadków: B. Ć.

G. U.

D. K.

P. K.

J. K.

Sąd co do zasady nie kwestionował zeznań świadków, jednak ich relacje z uwagi na okoliczności i charakter zdarzenia mają marginalne znacznie.

Świadek B. Ć., który poruszał się pojazdem jadącym w przeciwnym kierunku zeznał jedynie, że gdy przed zdarzeniem mijał pojazd B. poruszał się on ze znaczną prędkością, z pewnością przekraczającą prędkość dopuszczalną. Samego momentu zdarzenia nie widział, gdy spojrzał w lusterko zobaczył jak pojazd ten wjeżdża na drzewo.

Zeznania D. K. i P. K. w części dot. przebiegu interwencji nie budzą wątpliwości, natomiast ocena przyczyn zdarzenia i odpowiedzialności za spowodowanie wypadku nie leży w kompetencji świadków i pozostaje wyłącznie w gestii biegłego, który posiada wiadomości specjalne w tym zakresie oraz Sądu.

Świadek J. K., który sporządzał opinię w sprawie II W 98/21 (a więc, gdy pokrzywdzony i oskarżony występowali w odwrotnych rolach procesowych) zeznał, że bezpośrednią przyczyną zdarzenia było niezachowanie szczególnej ostrożności przez kierującego pojazdem A. (...) podczas zmiany kierunku jazdy i wjazd samochodu A. (...) na tor ruchu wyprzedzającego go pojazdu marki B..

Zwrócił również uwagę na fakt, iż zgodnie z zeznaniami bezpośrednich świadków zdarzenia dojazd samochodu B. do wyprzedzanych pojazdów był bardzo szybki, kierujący pojazdem B. podjął wyprzedzanie naraz dwóch pojazdów, co nie jest zabronione w przepisach Prawo o ruchu drogowym, ale niesie dużo większe ryzyko kolizji.

Zaznaczył również, iż do zdarzenia doszło na prostym, długim odcinku drogi i bez względu na prędkość z jaką poruszał się pojazd B. musiał być widoczny dla kierującego pojazdem A. (...).

G. U. pasażer pojazdu A. zeznał natomiast, że w chwili uderzenia pojazd A. nie był całkowicie na lewym pasie ruchu, częściowo znajdywał się jeszcze na prawym pasie. Nie widział pojazdu, który w nich uderzył, ponieważ patrzył tylko do przodu.

1.1.2 -1.1.3

1.1.4 -1.1.5

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych

opinia sądowo lekarskie dot. obrażeń pokrzywdzonych

Zgodne z wymogami określonymi w kpk - pełne, jasne, zawierają logiczne i należycie uzasadnione wnioski, sporządzone przez osoby kompetentne, posiadające wymaganą wiedzę i doświadczanie, w oparciu o kompletny, dostępny materiał dowodowy.

Biegły z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych M. M. wskazał, iż do przedmiotowego wypadku drogowego doszło na skutek wjechania na tor ruchu samochodu osobowego marki B. kierowanego przez A. K. samochodu osobowego marki A. kierowanego przez oskarżonego. Oskarżony nie upewnił się czy może bezpiecznie wykonać manewr wyprzedzania, wjechał wprost pod pojazd pokrzywdzonego, który już był w trakcie manewru wyprzedzania, na co zdaniem biegłego wskazują pozostawione nawarstwienia koloru czarnego na drzwiach tylnych lewych pojazdu marki A. przez oponę prawą przednią pojazdu marki B.. Reasumując, biegły stwierdził, iż za powstałe zdarzenie drogowe w pełni ponosi odpowiedzialność oskarżony P. R..

Biegły oszacował, iż prędkość pojazdów w chwili zdarzenia – była zbliżona, przy nieco niższej prędkości pojazdu A. (...) skoro doszło do kontaktu pojazdów, przy czym zaznaczył, że auto B. już w tym czasie hamowało.

Tym samym biegły uznał, że obaj kierowcy przekroczyli dopuszczalną prędkość.

Na rozprawie oraz w pisemnej opinii uzupełniającej, po zapoznaniu się z pełną dokumentacją fotograficzną zarejestrowaną na płycie, biegły podtrzymał swoje wnioski w całości.

Podkreślił, że włączony kierunkowskaz nie upoważnia od razu do zmiany pasa ruchu. Żeby wykonać ten manewr trzeba się upewnić, że nie zagraża on innym uczestnikom ruchu.

Wskazał, że na dołączonych w formie elektronicznej zdjęciach dokładnie zobrazowano ślady znaczenia kół pojazdu B. na pasie przeciwnym oraz na trawie pobocza, co wskazuje, iż pojazd pokrzywdzonego był już w trakcie wykonywania manewru wyprzedzania, a pojazd marki A. (...) wjechał na jego tor ruchu bez dostatecznego upewnienia się czy może wykonywać manewr wyprzedzania nie powodując zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla innych jego uczestników.

Wnioski opinii sądowo lekarskich nie były kwestionowane przez strony.

1.1.3

1.1.4-1.1.5

protokoły oględzin

dokumentacja medyczna

Sporządzone w przewidzianej przepisami formie, przez osoby kompetentne, nie kwestionowane przez strony w toku postępowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1 -1.1.3

zeznania świadków:

W. U. M. P.

J. P. (1)

N. B.

J. P. (2)

Nic nie wniosły do sprawy, świadkowie albo nie widzieli zdarzenia w ogóle albo nie obserwowali drogi na tyle uważnie, aby mogli podać istotne szczegóły zdarzenia.

Natomiast domysły i przypuszczenia świadków na temat przebiegu i przyczyn zdarzenia nie mogą stanowić wiarygodnej podstawy ustaleń.

J. P. (1) kierowca pojazdu V. (...) który poruszał się bezpośrednio przez pojazdem marki A. (...) kierowanym przez oskarżonego, nie widział momentu samego zdarzenia. Zeznał, że usłyszał huk i poczuł uderzenie w tylne drzwi pasażera.

W. U., M. P. i N. B. pasażerki pojazdów biorących udział w zdarzeniu nie obserwowały sytuacji na drodze i nie były w stanie podać istotnych informacji mających znacznie w sprawie.

J. P. (2) jako technik kryminalistyki uczestniczył w czynnościach na miejscu zdarzenia, sporządzał protokół oględzin i szkic miejsca zdarzenia.

1.2.1-1.2.2

Wyjaśnienia oskarżonego w części dot. przyczyn zderzania pojazdów

Są sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, przede wszystkim zeznaniami pokrzywdzonego i opinią biegłego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Swoim zachowaniem oskarżony naruszył normę art. 177§1 kk – spowodował nieumyślnie wypadek drogowy, w którym pokrzywdzeni doznali obrażeń ciała na okres powyżej 7 dni.

Jak wskazał biegły wymieniony naruszył dyspozycję art. 24 ust 1 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, nie upewnił się czy może bezpiecznie wykonać manewr wyprzedzania, co było przyczyną przedmiotowego zdarzenia.

Podnieść należy, iż działanie innych osób może pociągać za sobą ich odpowiedzialność, ale nie może wyłączać odpowiedzialności kierowcy, który zdecydował się na wykonanie manewru w niesprzyjających warunkach. Kierujący chcąc wypełnić ciążący na nim obowiązek zachowania szczególnej ostrożności powinien dostosować swoje zachowanie do zaistniałej sytuacji, tj. przede wszystkim w sposób ciągły i dokładny obserwować sytuację na drodze, w tym obserwować sytuację z tyłu, za sobą. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że nie widział pojazdu B.. Jak zeznał J. K. do zdarzenia doszło na długim i prostym odcinku drogi, a zatem pojazd B. musiał być widoczny, nawet gdyby poruszał się ze znaczną prędkością. Powyższe wskazuje, że oskarżony przed podjęciem manewru wyprzedzania nie obserwował należycie drogi za pojazdem. Tymczasem przed wykonaniem manewru wyprzedzania należało rozpoznać sytuację z tyłu, zwrócić uwagę na nadjeżdżający z dużą prędkością pojazd, zachodziło bowiem duże prawdopodobieństwo, że kierowca tego pojazdu będzie chciał podjąć manewr wyprzedzania, a w takiej sytuacji kierujący A. (...) powinien odczekać z rozpoczęciem swojego manewru. Zwłaszcza, że jak wynika z zeznań świadków i wyjaśnień samego oskarżonego, jechał za poprzedzającym go pojazdem przez znaczny odcinak drogi, nie podejmując decyzji o jego wyprzedzaniu, co mogło kierującego za nim utwardzić w przekonaniu, że nie zamierza takiego manewru wykonywać.

Zachowanie innych uczestników ruchu, może mieć zatem wpływ jedynie na stopień winy oskarżonego.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

I

P. R.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Ustawowy typ czynu zabronionego jest wzorcem zgeneralizowanym. Nie uwzględnia różnorodnych cech poszczególnych zachowań realizujących znamiona tego wzorca. Te cechy mogą mieć wpływ na ocenę winy i społecznej szkodliwości czynu, która jest stopniowalna.

W ocenie Sądu przy uwzględnieniu powyższych okoliczności przyjąć należy, iż stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu nie jest znaczny.

Podkreślenia wymaga w pierwszej kolejności fakt, że oskarżany nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństw w ruchu lądowym, a po wtóre należy mieć na uwadze technikę jazdy pokrzywdzonego (co bezsprzecznie wynika z zeznań świadków), w tym przede wszystkim znaczne przekroczenie przez niego dozwolonej prędkości, co miało również wpływ na przebieg samego zdarzenia, w tym dotkliwość skutków.

Oskarżony jest wynika z zeznań świadków na co dzień jest kierowcą ostrożnym i rozważnym, swoim zachowaniem na drodze na stwarza zagrożenia dla innych uczestników ruchu, nie był dotychczas karany (k.373).

W ocenie sądu wskazane okoliczności prowadzą do wniosku, że jego zachowanie miało charakter incydentalny. Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 67§1 kk warunkowo umorzył wobec niego postępowanie karne na okres próby 1 roku, przyjmując, iż jej postawa, właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo takiego rozstrzygnięcia będzie on przestrzegał porządku prawnego.

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. R.

II

I

Nawiązki na rzecz pokrzywdzonych w wysokości po 3000 złotych

Sąd zgodnie z treścią art. 67§3 kk w wyroku zamiast obowiązku zadośćuczynienia orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych nawiązki w kwocie po 3000 zł. Podstawą takiego rozstrzygnięcia były trudności w ustaleniu wysokości zadośćuczynienia.

Sąd miała przy tym na uwadze, że obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę określają przepisy art. 444, 445 i 448 kc. Przy oznaczaniu zakresu wyrządzonej krzywdy należy uwzględnić rodzaj naruszonego dobra, zakres (natężenia i czasu trwania) naruszenia, trwałość skutków naruszenia i stopień ich uciążliwości, a także stopień winy sprawcy i jego zachowanie po dokonaniu naruszenia. Ustalenie krzywdy ma więc podstawowe znaczenie dla określenia odpowiedniej sumy, która miałaby stanowić jej pieniężną rekompensatę.

Pokrzywdzona nie określiła kwoty żądanego zadośćuczynienia, pokrzywdzony domagając się kwoty 50.000 zł nie uzasadnił swojego żądania w sposób dostateczny. W tej sytuacji w ocenie Sądu zasadnym było orzeczenie nawiązki, jak wynika bowiem z treści art. 67§3 kk Sąd nakłada na sprawcę obowiązek zadośćuczynienia w miarę możliwości.

Orzeczenie to nie zamyka drogi cywilnoprawnej do dochodzenia niezaspokojonej części roszczenia.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

Zgodnie z treścią art. 629 kpk w razie warunkowego umorzenia postępowania stosuje się odpowiednia art. 627 kpk.

W tym stanie rzeczy Sąd zgodnie z art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesione przez niego wydatki z tytułu zastępstwa procesowego oraz koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa. Wysokość opłaty ustalono na podstawie art. 7 ustawy z dnia 26.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

6.  1Podpis