Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Małgorzata Kłek

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca 2023 r. w K.

na podstawie art. 339§1 k.p.c.

sprawy z powództwa (...) S.A z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

powództwo oddala

Sygn. akt I C 68/23

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. w dniu 12.12.2022 r. wniósł pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym przeciwko pozwanej A. S. wnosząc o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i orzeczenie, że pozwana winna zapłacić powodowi kwotę 6 587,89 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie równymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 09.11.2019 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych , w tym kosztami zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. W uzasadnieniu żądania wskazano, iż pozwana poprzez podpisanie weksla dnia 30.11.2018 r. zobowiązała się do zapłaty w dniu 08.11.2019 r. kwoty wskazanej w wekslu w wysokości 11 245,42 zł. Dlatego w dniu 09.10.2019 r. powód wezwał pozwaną do wykupu weksla. Pozwana wpłaciła powodowi kwotę 4 657,53 zł. Weksel został wystawiony przez pozwaną na zabezpieczenie zwrotu całego zadłużenia z tytułu pożyczki udzielonej przez (...) S.A. na podstawie umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 30.11.2018 r. Na dochodzoną pozwem należność składa się suma pozostałych do zapłaty rat pożyczki oraz należne maksymalne odsetki za opóźnienie liczone zgodnie z art. 481§2 ¹kc za każdy dzień opóźnienia w płatności każdej z rat. Granice wypełnienia weksla określa podpisana przez pozwaną deklaracja wekslowa. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 09.11.2019 r.

Pozwana A. S. nie złożyła odpowiedzi na pozew i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód nie udowodnił , iż przysługuje mu dochodzone pozwem roszczenie. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzone pozwem roszczenie wynika z zadłużenia pozwanej w związku z udzieleniem jej przez (...) S.A. pożyczki na podstawie umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 30.11.2018 r. Natomiast do pozwu powód nie dołączył umowy pożyczki, z której wynika dochodzone pozwem roszczenie . Mianowicie do pozwu powód dołączył umowę pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 30.11.2018 r. zawartą z inną osobą (P. P.) wraz z harmonogramem spłaty. Powód został wezwany pismem z dnia 1 marca 2023 r. doręczonym pełnomocnikowi powoda do przedłożenia umowy pożyczki wskazanej w pozwie , z której wynika dochodzone pozwem roszczenie w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia powództwa . W piśmie tym wskazano , iż do pozwu dołączono umowę pożyczki zawartą przez powoda z inną osobą . W odpowiedzi na wezwanie powód wraz z pismem z dnia 02.03.2023 r. nadesłał ponownie umowę pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 30.11.2018 r. zawartą z inną osobą (P. P.) wraz z harmonogramem spłaty. W konsekwencji powód nie przedłożył umowy pożyczki, z której wynika dochodzone pozwem roszczenie , choć był do tego zobowiązany.

Wskazać należy , iż w niniejszej sprawie brak zaprzeczenia przez pozwaną twierdzeniem pozwu nie stanowi wystarczającej podstawy do uwzględnienia powództwa.

Istotny w niniejszej sprawie jest obowiązek Sądu meriti zbadania z urzędu , czy postanowienia stosowane w umowach zawieranych z konsumentami nie stanowią nieuczciwych warunków umownych tak, by nie mogły one wywołać wiążącego skutku wobec konsumenta.

Wskazać należy , iż sąd krajowy jest zobowiązany do zbadania z urzędu , czy dane warunki umowy wchodzące w zakres stosowania dyrektywy 93/13 z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich mają nieuczciwy charakter , a także do tego, aby dokonawszy takiego badania, zniwelować brak równowagi między konsumentem a przedsiębiorcą , o ile sąd ów posiada niezbędne ku temu informacje dotyczące stanu prawnego i faktycznego ( podobnie wyroki : z dnia 21 kwietnia 2016 r. , R. i R., C-377/14, EU:C:2016:283, pkt 52 i przytoczone tam orzecznictwo, z dnia 21 grudnia 2016 r. 2016 r. ., G.N. i in. , C-154/15, C- 307/15 i C – 308/15, EU : C:2016:980, pkt 58)

Ma to istotne znaczenie w kontekście wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 września 2018 r. w sprawie (...) (…) S.A. w B przeciwko M.W.

W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości , iż pozwana ma przymiot konsumenta.

Powód natomiast nie przedstawił umowy pożyczki , z której wynika dochodzone pozwem roszczenie, wobec czego niemożliwe jest zbadanie treści tej umowy przez sąd rozpoznający sprawę pod kątem istnienia klauzul abuzywnych , a zatem ustalenia zasadności dochodzonego roszczenia. Wskazać przy tym należy, iż Sądowi wiadomo z urzędu, iż w innych sprawach rozpoznawanych przez Sąd z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W. przeciwko pożyczkobiorcom (konsumentem) stwierdzano istnienie klauzul abuzywnych , co z kolei miało wpływ na wysokość zasądzonego roszczenia czy też na oddalenie powództwa.

Do pozwu w niniejszej sprawie załączono wprawdzie wypowiedzenie umowy pożyczki skierowane do pozwanej jak też wezwanie do zapłaty , jednak powyższe dowody nie pozwalają na ocenę zasadności roszczenia powoda ze wskazanych wyżej względów.

Wskazać przy tym należy , iż nie można było w przedmiotowej sprawie uznać, że pozwana nie przedstawiając swojego stanowiska w rzeczywistości uznała powództwo. Powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, winien przejawiać staranność w wykazaniu zasadności powództwa. Brak merytorycznego zaprzeczenia jego twierdzeń przez pozwaną nie zwalniał go od wykazania podstawowych okoliczności wskazujących na zasadność żądania. Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w przypadku braku wątpliwości co do zasadności pozwu.

Skoro zatem powód nie wykazał istnienia wierzytelności wobec pozwanej w wysokości dochodzonej pozwem , powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). W myśl wskazanych przepisów to strony obowiązane są przedstawiać dowody, a Sąd nie jest władny tego obowiązku nawet wymuszać, ani – poza zupełnie wyjątkowymi sytuacjami – zastępować stron w jego wypełnieniu. Ciężar udowodnienia spoczywa na stronie, a ów ciężar rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku, lub jego nieskuteczności. Tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla strony wynik procesu.

W niniejszej sprawie natomiast powód nie przedłożył dowodów dostatecznie uzasadniających jego roszczenie. W konsekwencji należało stwierdzić, że powód nie udowodnił swojego roszczenia, choć był do tego zobowiązywany. Mając na względzie powyższe okoliczności, powództwo należało oddalić.