Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2023r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Sławomir Szubstarski
Protokolant:	sekretarz sądowy Agnieszka Piskorz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2023 r. w K.

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. K.

o zapłatę

I.  uchyla wyrok zaoczny z 20 marca 2023 r. w zakresie punktu I. (pierwszego) w części rozstrzygającej o odsetkach ustawowych za opóźnienie oraz w zakresie punktu II. (drugiego), a w pozostałej części utrzymuje wyrok zaoczny w mocy;

II.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 2 685,72 (dwa tysiące sześćset osiemdziesiąt pięć, siedemdziesiąt dwa) złotych od 1 lutego 2023 r. do dnia zapłaty i oddala powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie w pozostałej części;

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika pozwem wniesionym w dniu 19 stycznia 2023r. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. K. na rzecz powoda kwoty 2 685,72 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia orzeczenia do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że w dniu 30 listopada 2021 r. w miejscowości K. pozwany kierował samochodem marki O. o nr rej (...). Kierując powyższym pojazdem pozwany nie zachował należytej ostrożności wykonując manewr wyprzedzania w wyniku czego doprowadził do zderzenia z samochodem marki O. (...) o nr rej. (...), T. (...) o nr rej (...) i T. o nr rej. (...). Pozwany zbiegł z miejsca zdarzenia. Pojazd kierowany przez pozwanego był objęty ubezpieczeniem OC w powodowym towarzystwie ubezpieczeń. Poszkodowany właściciel pojazdu O. (...) o nr rej. (...) zgłosił roszczenie o naprawienie szkody w powodowym towarzystwie ubezpieczeń. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego powód przyznał i wypłacił na rzecz poszkodowanego właściciela pojazdu O. (...) o nr rej. (...) kwotę 2.345,72 zł tytułem odszkodowania za uszkodzony pojazd oraz 340 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Stosownie do treści art. 43 ust.4 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych , zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym odszkodowania, jeżeli kierujący zbiegł z miejsca zdarzenia.

Sąd doręczył pozew na wskazany w pozwie adres pozwanego P. W. 9/2, (...)-(...) K.. Pozew odebrał T. M. (dziadek pozwanego), jako dorosły domownik.

Wobec niezłożenia odpowiedzi na pozew wyrokiem zaocznym z 20 marca 2023 r. Sąd Rejonowy w Kętrzynie zasądził od pozwanego P. K. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 2.685,72 zł (dwa tysiące sześćset osiemdziesiąt pięć złotych i siedemdziesiąt dwa grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16.01.2023 r. do dnia zapłaty; w punkcie II zasądził od pozwanego P. K. na rzecz powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1.117,00 zł (jeden tysiąc sto siedemnaście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu; w punkcie III wyrokowi nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w sprzeciwie od wyroku zaocznego wniósł o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w części tj. co do dalszych odsetek liczonych od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu – kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Pozwany wniósł ponadto na podstawie art. 320 kpc o rozłożenia na raty kwoty 2 685,72 zł na 10 miesięcznych rat. Pozwany podniósł , iż powziął wiedzę odnośnie roszczeń powoda dopiero na skutek otrzymania pozwu, wcześniej zaś nie otrzymał od powoda wezwania do zapłaty , ani żadnej informacji o tych żądaniach. Podniósł, iż powództwa powoda toczyła się wcześniej przeciwko pozwanemu sprawa (...), z której powód znał aktualny jego adres. Wezwania do zapłaty były kierowane na nieprawidłowy adres , pod którym pozwany nie zamieszkuje. Nadto z dokumentu potwierdzającego okoliczności zdarzenia oraz pisma Komendy Powiatowej Policji w W. z dnia 6 grudnia 2021 r. załączonego do pozwu. Pozwany podniósł, iż naliczanie odsetek od dnia wytoczenia powództwa jest nieuzasadnione. Pozwany podniósł, iż wnioski powoda o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu są bezpodstawne , ponieważ pozwany nie dał powodu do wytoczenia procesu. Pozwany wskazał, iż nie kwestionuje swojej odpowiedzialności wobec powoda w zakresie zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 30 listopada 2021 r. Pozwany podniósł, iż stan faktyczny niniejszej sprawy jest co do zasady niesporny, pozwany w zasadzie uznaje roszczenie powoda co do należności głównej , kwestionując jedynie żądanie zapłaty odsetek od kwoty wskazanej w pozwie jak również obowiązek zwrotu kosztów postępowania z uwagi na fakt , iż nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał żądanie pozwu co do należności głównej przy pierwszej czynności. Pozwany podniósł, iż strona powodowa nie udowodniła roszczenia odsetkowego , wskazał, iż termin świadczenia z art. 43 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania , a zatem stosownie do treści art. 455 kc świadczenie winno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu. Powód podczas postępowania przedsądowego kilkukrotnie wzywał pozwanego do zapłaty należności z tytułu regresu ubezpieczeniowego, wezwania te jednak nie zostały pozwanemu doręczone, były kierowane przez powoda na nieprawidłowy adres. Pozwany wskazał, iż przed doręczeniem odpisu pozwu nie został skutecznie wezwany do zapłaty i nie miał świadomości o roszczeniu powoda ani o jego wysokości. Pozwany po raz pierwszy powziął wiedzę zarówno o przedmiocie jak i wysokości dochodzonego roszczenia z doręczonego w dniu 17 sierpnia 2022 r. pozwu wraz z załącznikami. Pozwany po odebraniu korespondencji sądowej przy pierwszej czynności procesowej uznał żądanie pozwu w zakresie należności głównej i nie wnosi o oddalenie powództwa w tym zakresie , a więc prawie w całości roszczenia za wyjątkiem odsetek. Powyższe uzasadnia zastosowanie art. 101 kpc. Pozwany wskazał, iż uznanie powództwa nie wymaga jednoczesnego spełnienia świadczenia. Pozwany wskazał, iż w jego aktualnej sytuacji majątkowej nie ma możliwości dokonania zapłaty na rzecz powoda jednorazowo, wobec czego wnosi o rozłożenie należności na raty.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 30 listopada 2021 r. w miejscowości K. pozwany P. K. kierował samochodem marki O. o nr rej (...). Kierując powyższym pojazdem pozwany nie zachował należytej ostrożności wykonując manewr wyprzedzania w wyniku czego doprowadził do zderzenia z samochodem marki O. (...) o nr rej. (...), T. (...) o nr rej (...) i T. o nr rej. (...). Pozwany zbiegł z miejsca zdarzenia.

( bezsporne; dowód : pismo z KPP w W. z dnia 06.12.2021 r. k. 7 , notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym k. 7v, informacja o zdarzeniu drogowym k. 8 , potwierdzenie okoliczności zdarzenia k. 9-10, zeznania pozwanego P. K. k. 149 ,)

Pojazd kierowany przez pozwanego był objęty ubezpieczeniem OC w powodowym towarzystwie ubezpieczeń.

( bezsporne)

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego powód przyznał i wypłacił na rzecz poszkodowanego właściciela pojazdu O. (...) o nr rej. (...) kwotę 2.345,72 zł tytułem odszkodowania za uszkodzony pojazd oraz 340 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

(dowód : pismo (...) W. z dnia 23.02.2022 r. wraz z fakturą, umowa najmu pojazdu, cesja wierzytelności, upoważnienie oraz oświadczenie o rozliczeniu kosztów k. 11 – 17; pisma (...) W. z dnia 15.12.2021 oraz z 21.12.2022 r., wycena naprawy k. 18-19)

Pismami z dnia 28 czerwca 2022 r. i 2 sierpnia 2022 roku (jako przedprocesowe) powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 2 685,72 zł w związku z wypłatą odszkodowania na rzecz uprawnionego z polisy nr (...). Pisma zostały wysłane na adres (...)/2 i wróciły niepodjęte w terminie.

( dowód : wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 32- 37)

Pozwany P. K. zamieszkuje w miejscowości K. przy ul. (...) od października 2015 r. Wcześniej zamieszkiwał pod adresem (...)/2 (...)-(...) K., gdzie w dalszym ciągu zamieszkują jego dziadkowie . Pozwany na wezwanie ubezpieczyciela w dniu 14.12.2021 r. złożył potwierdzenie okoliczności zdarzenia, w którym wskazał swój adres zamieszkania ul. (...) w K.. Pozwany aktualnie pełni dobrowolną zasadniczą służbę wojskową. Z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4 100 zł. Pozwany spłaca kredyt zaciągnięty w Banku (...) w kwocie 700 zł miesięcznie, do spłaty pozostało mu około 10 000 zł. Pozwany ponosi koszty dojazdu do miejsca odbywania służby z miejsca zamieszkania w wysokości około 1 000 zł miesięcznie. Nie posiada majątku ani żadnych oszczędności.

(dowód : z akt sprawy SR Kętrzyn I C 621/22: 1. zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały k. 87, 2. aneks do umowy ugody k. 103- 111; zeznania pozwanego P. K. k. 149)

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości co do należności głównej oraz w części co do żądania odsetkowego.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie przedłożonych przez powoda dokumentów, w tym dokumentów potwierdzających wysokość wypłaconego poszkodowanym odszkodowania jak też dokumentów potwierdzających zaistnienie zdarzenia i sprawstwo pozwanego , albowiem prawdziwość tych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie budziła też wątpliwości Sądu. Za podstawę ustaleń faktycznych odnośnie miejsca zamieszkania pozwanego oraz jego sytuacji osobistej i majątkowej Sąd przyjął załączone do odpowiedzi na pozew dokumenty w tym w szczególności zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały (k. 87 akt tut sądu (...)), dokumenty potwierdzającego odbywanie przez pozwanego służby wojskowej oraz aneksy do ugody zawarte przez pozwanego z Bankiem (...). Prawdziwość tych dokumentów nie była kwestionowana przez powoda , nie budziła też wątpliwości Sądu. Sąd za podstawę ustaleń faktycznych przyjął także zeznania pozwanego P. K. . Pozwany potwierdził swoje sprawstwo w zakresie zdarzenia z dnia 30 listopada 2021 r. , a zeznania te znajduje potwierdzenie w dokumentach uzyskanych przez powoda z policji. Na wiarę zasługują także zeznania pozwanego co do jego sytuacji osobistej i majątkowej , znajdują one potwierdzenie w przedłożonych przez pozwanego dokumentach i są zgodne z zasadami doświadczenia życiowego.

W niniejszej sprawie bezspornym była odpowiedzialność pozwanego wobec powoda w zakresie zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, pozwany przyznał swoje sprawstwo zdarzenia z dnia 30 listopada 2021 r. , nie kwestionował również wysokości odszkodowania wypłacanego przez powodowy zakład ubezpieczeń . Pozwany w tym zakresie uznał powództwo niezwłocznie po doręczeniu mu odpisu pozwu. Uznanie to w świetle zgromadzonych w sprawie dokumentów nie budzi wątpliwości .

Wskazać należy , iż zgodnie z art. 43 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący zbiegł z miejsca zdarzenia.

W niniejszej sprawie zostało ustalone , iż pozwany jako sprawca kolizji z 30 listopada 2021 r. , w wyniku której uszkodzeniu uległ między innymi pojazd marki O. (...) o nr rej. (...), zbiegł z miejsca zdarzenia , zaś powodowe towarzystwo ubezpieczeń wypłaciło z tego tytułu poszkodowanemu kwotę 2.685,72 złotych tytułem odszkodowania i zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. W konsekwencji pozwany zobowiązany jest na podstawie art. 43 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) do zwrotu powodowi wypłaconej przez niego kwoty odszkodowania 2 685,72 zł .

W konsekwencji wobec niebudzącego wątpliwości uznania powództwa przez pozwanego w zakresie należności głównej dochodzonej pozwem Sąd uwzględnił powództwo w tym zakresie i zasądził kwotę 2 685,72 tytułem należności głównej.

Pozwany kwestionował natomiast roszczenie odsetkowe powoda, podnosząc iż wezwania kilkukrotnie kierowane przez powoda podczas postępowania przedsądowego, w których powód wzywał pozwanego do zapłaty należności z tytułu regresu ubezpieczeniowego, nie zostały pozwanemu doręczone, były kierowane przez powoda na nieprawidłowy adres. Pozwany wskazał, iż przed doręczeniem odpisu pozwu nie został skutecznie wezwany do zapłaty i nie miał świadomości o roszczeniu powoda ani o jego wysokości, po raz pierwszy powziął wiedzę zarówno o przedmiocie jak i wysokości dochodzonego roszczenia z doręczonego w dniu 17 sierpnia 2022 r. pozwu wraz z załącznikami. Pozwany podniósł , iż po odebraniu korespondencji sądowej przy pierwszej czynności procesowej uznał żądanie pozwu w zakresie należności głównej.

W ocenie Sądu zarzut pozwanego braku skutecznego wezwania go do zapłaty przez powoda przed wszczęciem procesu zasługuje na uwzględnienie.

Pozwany jak wynika z zaświadczenia o zameldowaniu na pobyt stały od dnia 09.10.2015 r. zameldowany jest pod adresem W. 76A/2 w K. , województwo (...). Tam też faktycznie zamieszkuje . Jak wynika z dokumentów przedłożonych przez powoda ten adres zamieszkania był zanany powodowi . Pozwany w dniu 14 grudnia 2021 r. na wezwanie powoda złożył pisemne potwierdzenie okoliczności zdarzenia, w którym wskazał miejsce zamieszkania K. W. 76a/2 . Tożsame miejsce zamieszkania sprawcy zdarzenia zostało wskazane w piśmie Komendy Powiatowej Policji w W. z dnia 06.12.2021 r. skierowanym do powoda. W toku sprawy przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie powód został poinformowany o prawidłowym adresie doręczeń pozwanego. Powód zatem z kilku źródeł dysponował prawidłowym adresem pozwanego niemal od początku postępowania likwidacyjnego. Stąd wezwania do zapłaty i przedprocesowe wezwania do zapłaty (k. 32-37) kierowane przez powoda do pozwanego na adres (...)/2 (...)-(...) K. nie mogą być uznane za skutecznie doręczone . Pozwany wykazał, iż o roszczeniu powoda dowiedział się dopiero w momencie przekazania mu przez członków rodziny pozwu odebranego przez jego dziadka – T. M., pod adresem (...)/2 (...)-(...) K. w dniu 30.01.2023r. (potwierdzenie doręczenia k. 47) .

Zgodnie z treścią art. 455 kc jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Stosownie do treści art. 61 kc oświadczenie woli , które ma być złożone innej osobie jest złożone z chwilą , gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią . W niniejszej sprawie wezwania do zapłaty kierowane przez powoda do pozwanego przed wszczęciem postępowania na adres w W. nie mogą być uznane za skutecznie doręczone , pozwany w tym czasie zamieszkiwał pod innym adresem, który był powodowi znany. Wobec powyższego należy przyjąć za datę doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty dzień 31 stycznia 2023 r. , następujący pod dniu doręczenia odpisu pozwu członkowi jego rodziny, który przesłał ten pozew pozwanemu. Stąd pierwszym dniem zwłoki, od którego należą się powodowi odsetki ustawowe za opóźnienie od zasądzonego roszczenia był 1 lutego 2023 r. Żądanie odsetek za wcześniejszy okres podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione.

Jednoczenie Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku pozwanego o rozłożenie spłaty zasądzonego świadczenia na raty.

Zgodnie z treścią art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przyjmuje się, że okoliczności, które uzasadniają wyjątkowość danej sytuacji mogą wynikać z szeroko rozumianego stanu majątkowego i rodzinnego pozwanego, kiedy natychmiastowe wykonanie wyroku byłoby rażąco sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dotyczy to w szczególności sytuacji , jeżeli ze względu na stan majątkowy, zdrowotny, rodzinny i in. niezwłoczne spełnienie świadczenia lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe, bardzo utrudnione lub narażałoby pozwanego albo jego bliskich na niepowetowaną szkodę.

W niniejszej sprawie pozwany wnosząc o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty wskazał na swoją trudną sytuację majątkową. Pozwany aktualnie jest bezrobotny, otrzymuje zasiłek 1 080 złotych, ma dodatkowe zobowiązania kredytowe 700 złotych, za telefon 100 złotych. (...) pomaga mu mama, spłaca zasądzone odszkodowanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie w sprawie (...).

Z przedstawionych przez pozwanego dokumentów wynika, że jego zobowiązania wynikają z poczynionych zakupów, między innymi smartfona za cenę ok. 1 650 złotych (k.81). W ocenie Sądu wydatek ten wydaje się zbytkowny w sytuacji jaką przedstawia pozwany, z pewnością nie uzasadniający rozłożenia zobowiązania odszkodowawczego na raty. Pozwany dopuścił się czynu zabronionego, którym wyrządził szkodę majątkową i jego obowiązkiem jest szkodę tę naprawić. Niepodejmowanie w takiej sytuacji prób ograniczenia własnych wydatków nie uzasadnia rozłożenia na raty zasądzonego świadczenia, którego wysokość nie odbiega znacząco od kosztu jednostkowego zakupu pozwanego na własną rzecz. Pozwany jest osobą młodą, z ukończona nauką w Centrum (...), a zatem jest usamodzielniony i zdolny do zdobycia środków finansowych. Ma tę korzystną sytuację, że może liczyć na pomoc finansową najbliższych. Stąd w ocenie Sądu możliwość jednorazowej zapłaty zasądzonego świadczenia leży w możliwościach pozwanego i zależy wyłącznie od jego woli.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 101 kpc. Zgodnie z treścią art. 101 kpc zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu. W ocenie Sądu uznanie powództwa w warunkach art. 101 kpc nie wymaga jednoczesnego spełnienia świadczenia. W niniejszej sprawie pozwany wykazał, iż do dnia doręczenia pozwu w sposób niezawiniony przez niego nie miał wiedzy o roszczeniu powoda dochodzonym w niniejszym postępowaniu , pozwany uznał roszczenie co do należności głównej przy pierwszej czynności procesowej – w odpowiedzi na pozew. W konsekwencji stosownie do treści art. 101 kpc Sąd uznał, iż powód jest zobowiązany zwrócić pozwanemu poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 917 zł , na które składają się koszty zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł ustalone zgodnie z treścią § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Zgodnie z treścią art. 98 § 1 ¹ kpc od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

W konsekwencji Sąd na podstawie art. 347 k.p.c. w punkcie I uchylił wyrok zaoczny z 20 marca 2023 roku w części rozstrzygającej o odsetkach ustawowych za opóźnienie od należności głównej (punkt I wyroku zaocznego) oraz w części rozstrzygającej o kosztach procesu (punkt II wyroku zaocznego) a w pozostałym zakresie wyrok zaoczny utrzymał w mocy. W punkcie II Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od należności głównej za okres od 1 lutego 2023 r. od dnia zapłaty i oddalił roszczenie odsetkowe w pozostałym zakresie. W punkcie III Sąd na nowo rozstrzygnął o kosztach procesu.