Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 18 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: p.o. sekretarz sądowy B. K.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2018 w K. sprawy

z powództwa małoletniej G. P. reprezentowanej przez E. P.

przeciwko Ł. P.

o podwyższenie alimentów

I.  Podwyższa alimenty od pozwanego Ł. P. na rzecz małoletniej G. P. do kwoty po 500 ( pięćset ) złotych miesięcznie, płatne przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat poczynając od 18 maja 2018r. w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie w dniu 21.09.2016r. w sprawie III RC 171/16 w kwocie 350 złotych miesięcznie.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi.

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

E. P. działając w imieniu małoletniej powódki G. P. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego Ł. P. z kwoty 350 zł miesięcznie do kwoty 600 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że małoletnia powódka ma 8 lat, korzysta z wycieczek szkolnych, przygotowuje się do Komunii Świętej oraz dodatkowo uczęszcza na prywatne zajęcia pedagogiczne, zatem koszty jej utrzymania znacznie wzrosły. Natomiast pozwany oprócz należnych alimentów w dodatkowym zakresie nie wspiera finansowo córki. Wskazała, że pozwany jest kierowcą zawodowym, jego możliwości zarobkowe są wysokie gdyż zarabia ok. 3500-4500 zł miesięcznie. Ponadto pozwany posiada mieszkanie w K., które wynajmuje. Natomiast matka powódki zarabia ok. 2500-3000 netto miesięcznie, ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania, spłaca zaciągnięte kredyty. Większość kosztów utrzymania małoletniej powódki ponosi samodzielnie (k.2-3).

Ł. P. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa.

W uzasadnieniu podał, że pracuje jako kierowca w firmie Usługi (...) w M., gdzie zarabia 1633,78 zł netto miesięcznie. Spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup mieszkania, którego rata wynosi 676,27 zł miesięcznie oraz kredyt gotówkowy w ratach po 167,36 zł miesięcznie. Wskazał jednocześnie, że oprócz małoletniej powódki ma na utrzymaniu rocznego syna O. P. oraz utrzymuje żonę A. P., która zajmuje się wychowaniem syna i w najbliższym okresie będzie przebywała na bezpłatnym urlopie wychowawczym. Większość swoich dochodów przeznacza na spłatę zaciągniętych kredytów i alimenty na rzecz powódki (k. 9-14).

Sąd ustalił, co następuje:

E. P. wspólnie z małoletnią G. P. oraz swoimi rodzicami zamieszkuje w P., gm. B.. Jest zatrudniona na stanowisku zastępcy kierownika sklepu w (...) S.A ( sklep (...)) na czas nieokreślony, gdzie zarabia od 2400 do 3100 zł netto miesięcznie (kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu k. 34). Za korzystanie z mieszkania płaci rodzicom ok. 350 zł miesięcznie (zeznania k. 40).

Ł. P. wspólnie z żoną A. P. i małoletnim synem O. P. zamieszkuje domu ojca żony w M.. Pracuje jako kierowca zawodowy w firmie Usługi (...) w M., gdzie zarabia 1633,78 zł netto miesięcznie (zaświadczenie k. 25). Spłaca kredyt hipoteczny, który zaciągnął jeszcze w trakcie małżeństwa z matką powódki na zakup mieszkania w ratach wynosi po ok. 670 zł miesięcznie (harmonogram spłat kredytu k. 21-24) oraz kredyt gotówkowy w Banku (...), którego rata wynosi ok. 140 zł miesięcznie (wydruk wyciągu z rachunku pozwanego k. 15-20).

Małoletnia G. P. ma 8 lat, uczęszcza do trzeciej klasy szkoły podstawowej w W.. W szkole funkcjonuje prawidłowo, jest samodzielna, nie wykazuje trudności w procesie edukacyjnym (informacja ze szkoły k. 47). Korzysta z dodatkowej prywatnej terapii psychologicznej prowadzonej przez poradnię psychologiczną w K., której koszt w wysokości ok. 400 zł miesięcznie pokrywa jej matka (kserokopia faktury k. 31, zeznania matki małoletniej powódki k. 40).

Wyrokiem z dnia 21 września 2016r. w sprawie III RC 171/16 Sąd Rejonowy w Kętrzynie podwyższył alimenty od pozwanego Ł. P. na rzecz małoletniej G. P. do kwoty 350 zł miesięcznie poczynając od 7 czerwca 2016r. w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem rejonowym w Kętrzynie z dnia 5 października 2015r. w kwocie 300 zł miesięcznie (k. 33 akt III RC 171/16).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Stosownie zaś do treści art. 135§1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Z powyższego wynika, że zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy są obowiązani podzielić się z nimi nawet bardzo skromnymi dochodami. Na ogół przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia oraz innych indywidualnych okoliczności (por. Komentarz red. Pietrzykowski 2015 do art. 133 kro, pkt. 3-4).

Bezsporne jest, że małoletnia powódka nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na jej utrzymanie.

Orzekając w niniejszej sprawie Sąd uznał, że wypełniona została dyspozycja art. 138 kro, uzasadniająca podwyższenie alimentów należnych małoletniej powódce od pozwanego o 150 zł tj. do kwoty 500 złotych miesięcznie. Wskazać bowiem trzeba, iż d czasu orzekania w zakresie alimentów w 2016r. zmieniły się usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, co przekłada się na zwiększone koszty jej utrzymania. Małoletnia powódka aktualnie jest uczennicą trzeciej klasy szkoły podstawowej, a w toku postępowania w niniejszej sprawie przygotowywała się przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej, co niewątpliwie generuje większe wydatki. Matka małoletniej powódki niejednokrotnie podnosiła, że pozwany oprócz płacenia należnych alimentów w wysokości 350 zł miesięcznie, w żaden inny sposób nie dokłada się do utrzymania małoletniej córki. Matka bowiem samodzielnie pokryła wszelkie koszty związane z organizacją komunii córce jak np. zakup alby, organizacja obiadu komunijnego, na co przeznaczyła kwotę 700 zł (zeznania k. 54). Sąd dał wiarę zeznaniom matki małoletniej powódki w tym zakresie. Ponadto małoletnia pozostaje pod opieką prywatnej poradni psychologicznej w K., gdzie jest diagnozowania w kierunku podejrzenia dysleksji. Koszt tej terapii w wysokości ok. 400 zł miesięcznie w całości pokrywa jej matka.

Dlatego też, w ocenie Sądu pozwany winien w większym niż dotychczas zakresie łożyć na utrzymanie małoletniej powódki, adekwatnie do jej usprawiedliwionych potrzeb. Podnieść w tym miejscu należy, iż pozwany jest zawodowym kierowcą, jego możliwości zarobkowe są znaczące. Pozwany zadeklarował, że zarabia ok. 1600 zł miesięcznie, a przy tym posiada liczne zobowiązania finansowe tj. spłaca kredyt hipoteczny, kredyt gotówkowy. Ponadto utrzymuje jeszcze syna O. i żonę. Zatem kwota jego wydatków przekracza wysokość dochodu jakim dysponuje. Pozwany sam przyznał to przed sądem (k 55). Powyższe świadczy, w ocenie Sądu o tym, iż pozwany nie przestawił w niniejszej sprawie realnego obrazu własnej sytuacji majątkowej a jego możliwości zarobowe są znacznie większe. Jego twierdzenia, iż pomaga mu finansowo matka nie zostały poparte jakimkolwiek dowodem (k 55).

Zauważyć należy, iż kierowca zawodowy jest w stanie zarobić ok. 4000 zł netto miesięcznie - nie wyjeżdżając poza granice kraju. Wyjeżdżając poza granice kraju nawet dwa razy więcej. Jest to fakt znany m.in. z prasy, ogłoszeń ect. Na portalach ogłoszeniowych jest bowiem wiele ogłoszeń o pracy dla kierowców. W prasie widnieją także informacje, że są nawet zatrudniani obcokrajowcy, bo brakuje polskich kierowców. Zatem trwanie pozwanego w pracy za najniższa krajową przeczy wręcz rozsądkowi, chyba, że pozwany posiada realny inny dochód, aniżeli deklarowany. Stąd nawet jeśli pozwany posiada tak niskie wynagrodzenie, to Sąd zgodnie z treścią art. 135§1 kro mimo to ocenił jego możliwości zarobkowania na kwoty dwu-czterokrotnie przewyższające jego obecny zadeklarowany dochód.

Pozwany ponadto posiada mieszkanie w K., które do tej pory wynajmował i zamierza dalej wynajmować (k 55). Uzyskiwana kwota 800 zł odstępnego to ponad połowa jego dochodu z zaświadczenia o wynagrodzeniu.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, iż obowiązek alimentacyjny obciąża także matkę małoletniej powódki, która oprócz tego, że sprawuje bezpośrednią opiekę nad córką oraz łoży na jej utrzymanie dotychczas w znacznie większym zakresie niż pozwany.

Sąd dał wiarę zeznaniom powołanego w sprawie świadka A. P. i również na nich oparł stan fakty w sprawie (zeznania k. 54).

Bezspornym jest ponadto, że obydwoje rodzice zgadzają się, iż dziecko winno w dalszym ciągu korzystać z pomocy psychologa. Bezspornym jest także, że w kwestiach związanych że zdrowiem dziecka (jak i każdego dorosłego) nie można kierować się jedynie niskim kosztem, czy bezpłatnością świadczeń medycznych, czy psychologicznych. Ważniejsze jest uzyskanie realnej poprawy stanu zdrowia. Dlatego nie można w celu obniżenia kosztów zmieniać warunków terapii i psychologa w jej trakcie, kierując się wyłącznie ceną. Sąd odniósł wrażenie, iż nie efekt terapii dziecka dla pozwanego jest istotny, a koszt jej świadczenia. Takiego podejścia nie sposób zaakceptować, gdyż dzisiejsza pozorna korzyść finansowa w dalszym okresie czasu spowoduje tylko szkody, których konsekwencje będzie ponosił nie pozwany, ale jego dziecko.

W pkt. II wyroku Sąd, powództwo w pozostałej części oddalił albowiem żądana przez matkę małoletniej powódki kwota 600 zł alimentów miesięcznie jest w tym zakresie wygórowana. W ocenie Sądu alimenty w kwocie 500 zł miesięcznie zabezpieczą połowę kosztów utrzymania małoletniej powódki. W ocenie Sądu, alimenty w takiej wysokości, odpowiadają usprawiedliwionym potrzebom powódki i są adekwatne do możliwości zarobkowych pozwanego. Sąd ocenił, że w ten sposób koszt utrzymania małoletniej powódki będzie rozłożony równomiernie na obydwoje rodziców, przy uwzględnieniu także wykonywania przez matkę bieżącej pieczy nad dzieckiem.

Na podstawie art. 100 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U z 2018r. poz. 300) nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi.

Zgodnie z art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności

SSR Grzegorz Olejarczyk