Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Beata Bihuń
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Sandra Kozak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2022 r. w K.

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 5.576,02 zł (pięć tysięcy pięćset siedemdziesiąt sześć złotych i dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 18.03.2021 r. do dnia zapłaty;

II.  W pozostałej części powództwo oddala;

III.  Zasądza od pozwanego (...) S.A z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 2.455,71 zł (dwa tysiące czterysta pięćdziesiąt pięć złotych i siedemdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  Nakazuje zwrócić powodowi kwotę 340,40 zł (trzysta czterdzieści złotych i czterdzieści groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki.

sygn. akt I C 330/21

UZASADNIENIE

Powód (...) Finanse sp. z o.o. spółka komandytowa z siedzibą w P. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A z siedzibą W. kwoty 6.112,52 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18.03.2021 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 14.02.2021 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do N. D. samochód marki B. o nr rej (...). Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę i wypłacił poszkodowanemu tytułem odszkodowania kwotę 3.046,05 zł, jednakże w ocenie powoda wypłacona kwota była rażąco zaniżona w stosunku do rzeczywistej wysokości szkody. Na podstawie umowy cesji poszkodowany przelał na rzecz powoda wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały mu z tytułu powyższej szkody.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu wg norm prawem przewidzianych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że kwestionuje roszczenie powoda co do wysokości i wskazał, że odszkodowanie wypłacone poszkodowanemu zostało wyliczone w oparciu o kalkulację sporządzoną przez pozwanego. W ocenie pozwanego zapłacona poszkodowanemu kwota odszkodowania jest w pełni wystarczająca do dokonania naprawy, a poszkodowany nie skorzystał z możliwości naprawy pojazdu w warsztacie współpracującym z pozwanym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14.02.2021 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do N. D. samochód marki B. o nr rej (...). Sprawcą szkody był kierowca posiadający ubezpieczenie OC u pozwanego

W wyniku zgłoszenia przez poszkodowanego szkody (...) S.A. wykonało kalkulację szkody i
ostatecznie wypłaciło odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu w wysokości 3.046,05 zł. Poszkodowany naprawił auto z użyciem części oryginalnych w warsztacie znajomego, przy czym koszt naprawy był wyższy niż wypłacone odszkodowanie.

(bezsporne, dowód: akta szkody, zeznania świadka N. D. k. 99)

Umową cesji z dnia 17.02.2021 r. N. D. przelał na rzecz Kancelarii (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. wierzytelności, jakie przysługiwały mu względem pozwanego w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 14.02.2021 r. Kolejną umową cesji z tego samego dnia Kancelaria (...) Sp. z o.o. przelała w/w wierzytelność na rzecz powoda.

(dowód: umowy k. 23-25).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części. Sąd ustalił stan faktyczny
w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody, albowiem prawdziwość tych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie budzi też wątpliwości Sądu. Niekwestionowane przez strony były również zeznania świadka N. D., które sąd również uznał za wiarygodne.

Bezsporne pomiędzy stronami były również okoliczności zaistnienia szkody, odpowiedzialność pozwanego za szkodę oraz zasadniczo zakres uszkodzeń. Sporna pomiędzy stronami była wysokość szkody, jaka powstała w związku z uszkodzeniem pojazdu poszkodowanego.

W celu ustalenia rzeczywistej wartości szkody, tj. kosztów naprawy wspominanego pojazdu sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k. 107 - 122), z której wynika, że koszt naprawy powypadkowej pojazdu B. o nr rej. (...) wynosi 8.622,07 zł brutto.

Wskazana opinia, w ocenie Sądu, jest pełna, wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych, w związku z czym Sąd podzielił jej wnioski w całości. Należy przyjąć, że również strony nie kwestionowały sporządzonej opinii i sposobu przyjęcia przez biegłego wyliczenia wartości szkody.

Zgodnie z treścią art. 363 § 2 kc poszkodowany może wybrać, czy naprawienie szkody ma nastąpić przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Poszkodowany może te roszczenia kierować bezpośrednio do ubezpieczyciela, który odpowiada w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Z przepisów kodeksu cywilnego oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych wynika, że naprawienie szkody przez ubezpieczyciela może polegać tylko na zapłacie odpowiedniej sumy pieniężnej, nawet więc gdy poszkodowany wybiera naprawienie szkody przez przywrócenie do stanu poprzedniego, to świadczenie zakładu ubezpieczeń sprowadza się do wypłaty sumy pieniężnej. Skoro ma ona jednak pełnić taką samą funkcję jak przywrócenie do stanu poprzedniego, to wysokość tego odszkodowania powinna pokryć wszystkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki niezbędne do przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. ( por. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/11).

Z treści art. 361§2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody. Celem kompensacji szkody poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania jak najtańszych sposobów likwidacji szkody, ma natomiast prawo wyboru takiego sposobu przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, który ten stan przywróci w stopniu najpełniejszym. W szczególności obowiązek poszkodowanego minimalizowania szkody nie polega na ograniczaniu należnego stronie odszkodowania przez wybór najtańszych sposobów jej naprawienia, ale na takim postępowaniu w trakcie zdarzenia powodującego szkodę i bezpośrednio po nim by ograniczyć rozmiar szkody w sensie faktycznym. Poszkodowany ma prawo wyboru w jakim warsztacie naprawczym dokonana naprawy , jak też czy naprawa zostanie dokonana nowymi częściami oryginalnymi czy też częściami nieoryginalnymi lub używanymi.

W związku z powyższym sąd uznał, że rzeczywista wartość szkody w pojeździe poszkodowanego wyniosła kwotę 8.622,07 zł, od której odjął kwotę 3.046,05 zł, wypłaconą przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego i zasądził na rzecz powoda różnicę tych kwot
w wysokości 5.576,02 zł, a w pozostałej części powództwo oddalił jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc, rozdzielając je pomiędzy stronami stosunkowo, przyjmując, że powód wygrał proces w 91%. Na całość kosztów procesu składała się kwota 4676,60 zł, z czego powód winien ponieść koszty w kwocie 420,89 zł. Ponieważ koszty poniesione przez powoda wyniosły kwotę 2.876,60 zł, sąd zasądził od pozwanego różnicę tych kwot w wysokości 2.455,71 zł.

W punkcie III sąd nakazał zwrócić powodowi część niewykorzystanej zaliczki na koszty opinii.