Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2024r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Małgorzata Kłek
Protokolant:	Starszy sekretarz sądowy Sandra Kozak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2024 r. w K.

sprawy z powództwa R. J.

przeciwko A. M. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) Stacja Paliw A. M. w K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) Stacja Paliw A. M. w K. na rzecz powoda R. J. kwotę 13 534,57 zł (trzynaście tysięcy pięćset trzydzieści cztery złote i pięćdziesiąt siedem groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17.11.2020 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego A. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) Stacja Paliw A. M. w K. na rzecz powoda R. J. kwotę 4 773,24 zł (cztery tysiące siedemset siedemdziesiąt trzy złote i dwadzieścia cztery grosze) z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  orzeka zwrot powodowi R. J. kwoty 76,76 zł (siedemdziesiąt sześć złotych i siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki,

V.  nakazuje pobrać od pozwanego A. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) Stacja Paliw A. M. w K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 665,89 zł (sześćset sześćdziesiąt pięć złotych i osiemdziesiąt dziewięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1155/20

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 23.12.2020 . powód R. J. , reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od pozwanego A. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) Stacja Paliw A. M. w K. na rzecz powoda kwoty 13.879,32 zł wraz z odsetkami ustawo­wymi za opóźnienie od dnia 13 czerwca 2020 r do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa pro­cesowego wg norm przepisanych. Powód wskazał, iż na dochodzoną pozwem kwotę składają się:

-

12 627,42 zł tytułem przeprowadzonej naprawy silnika w (...) Sp. z o.o. w O. w pojeździe marki V. (...) nr rej. (...) na skutek wadli­wie przeprowadzonej wymiany pompy wodnej, paska rozrządu, rolek prowadzących i napina­jących pasek rozrządu, napinacza paska osprzętu silnika, rolki paska osprzętu silnika i paska napędu osprzętu silnika w dniu 14 listopada 2019 r. udokumentowanej fakturą VAT (...) z dnia 10 czerwca 2020r.,

-

651,90 zł tytułem holowania, załadunku i rozładunku pojazdu marki V. (...) nr rej. (...) 22 w dniu 7 maja 2020r., udokumentowane fakturą VAT (...) z dnia 25 maja 2020r,

-

450,00 zł tytułem sporządzenia opinii technicznej (...) dotyczącej pojazdu marki V. (...) nr rei. (...), udokumentowanej fakturą VAT nr (...) z dnia 9 maja 2020r.,

-

150,00 zł tytułem sporządzenia opinii uzupełniającej do opinii technicznej (...) do­tyczącej pojazdu marki V. (...) nr rej. (...), udokumentowanej fakturą VAT nr (...) z dnia 10 czerwca 2020 r.

W uzasadnieniu żądania powód wskazał, iż powstała szkoda wyrządzona została w wyniku wadliwie przeprowadzonej przez pracowników zakładu (...) Stacja Paliw A. M. wymiany pompy wodnej, paska rozrządu, rolek prowadzących i napinających pasek rozrządu, napinacza paska osprzętu silnika, rolki paska osprzętu silnika i paska napędu osprzętu silnika w dniu 14 listopada 2019 r., w samochodzie marki V. (...) nr rej. (...) 22 należącym do powoda. Wskazane działania przeprowadzone przez pracowników powyższego zakładu spowodowały awarię silnika oraz uszkodzenia w postaci m.in. zerwania zębów paska rozrządu, uszkodzenia śruby mocującej rolkę paska rozrządu, wybranie materiału w miejscu zamocowania górnej rolki paska rozrządu. Powodem awarii jest awaryjne uszkodzenie śruby mocującej górną rolkę paska zębatego rozrządu. Wyraźny przełom zmęczeniowy śruby mocującej rolkę paska rozrządu wskazuje na niewłaściwie przeprowadzoną wymianę rolki paska i rozrządu. Powód wskazał, iż przyczyną awarii było dokręcenie śruby z wykorzystaniem niewłaściwego momentu obrotowego lub zastosowanie starej śruby mocującej przy wymianie rolki ( śruba zgodnie z technologią naprawy powinna być za każdym razem wymieniona na nową). W wyniku takiego działania po wymianie rolki paska zębatego powstało niewystarczające napięcie połączenia śrubowego mocującego rolkę do jej podstawy. W wyniku drgań pochodzących od paska rozrządu oraz od silnika śruba poluzowała się i w wyniku momentów gnących i ścinających działających na śrubę, została ona uszkodzona. Śruba posiada wyraźny przełom zmęczeniowy. Powołany przez powoda rzeczoznawca stwierdził, mając na uwadze informacje zapisane w książce serwisowej pojazdu, dotyczące terminu wymiany paska rozrządu i współpracujących z nim elementów, iż wymiana rolki paska rozrządu została przeprowadzona w sposób niewłaściwy, który doprowadził do powstania awarii w postaci uszkodzenia śruby mocującej rolkę paska rozrządu. Jeśli wymiana rolki zostałaby przeprowadzona w sposób właściwy to po przebiegu 2467 km oraz 6 miesiącach, które upłynęły od chwili wymiany elementów układu rozrządu, awaria nie powinna i nie może w powyższych okolicznościach wystąpić. Powód ponownej naprawy uszkodzonego pojazdu dokonał w (...) Serwisie (...) przy ul (...) w O. na co przedstawił fakturę nr (...) na kwotę 12477,42 zł., poniósł koszty sporządzenia opinii technicznej na co przedstawił fakturę nr (...) na kwotę 450 zł oraz fakturę nr (...) na kwotę 150 zł, a także poniósł koszty holowania pojazdu na co przedstawił fakturę nr (...) na kwotę 651,90 zł. Powód wybrał (...) serwis (...) ponieważ stracił całkowicie zaufanie do jakości wykonywanych usług przez firmę pozwanego (...) Stacja Paliw A. M.”. Dążąc do polubownego zakończenia sporu, powód pismem z dnia 12 maja 2020 r. zgłosił szkodę, lecz pełnomocnik pozwanego odmówił uznania szkody. Dodatkowo powód poprzez swojego pełnomocnika wystosował wezwanie do zapłaty z dnia 26.10.2020r., lecz pismem z dnia 9 listopada 2020r. pełnomocnik pozwanego nie uznał zgłoszonego roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości. Powód wskazał, iż w niniejszej sprawie dochodzi naprawienia szkody wynikłej z nienależytego wykonania zobowiązania. Powód poniósł szkodę wskutek nieprawidłowo wykonanej przez pozwanego naprawy, powód poniósł koszty ponownej naprawy, a pozwany na wezwanie, odmówił poniesienia kosztów naprawy tej szkody.

Pozwany A. M. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Stacja Paliw A. M. , reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podniósł ,iż dysponuje profesjonalnym sprzętem, jak również profesjonalnym programem dedykowanym warsztatom mechanicznym - A.. Baza programu A. obejmuje pojazdy osobowe i dostawcze, dzięki czemu użytkownik ma wgląd do kompleksowych informacji technicznych. Każdy pojazd ma przypisane parametry regulacyjne, czasy napraw i dane dotyczące przeglądów. Ponadto program zawiera liczne zbiory wartości kontrolnych oraz rysunków dotyczących obsługi pojazdu. Dzięki programowi A. warsztat pozwanego posiada niezbędne informacje do naprawy różnych układów stosowanych w pojazdach. Odnosząc się do twierdzeń powoda dotyczących mocowania śruby mocującej górną rolkę paska zębatego rozrządu pozwany wskazał, iż wszystkie części mocowane i dokręcane są certyfikowanymi urządzeniami. W przedmiotowym przypadku wyżej wskazany element został dokręcony, według zaleceń producenta, za pomocą klucza dynamometrycznym na 20Nm. Powód po wykonaniu usługi przez pozwanego nie zgłaszał żadnych uwag i nie miał takowych przez ponad 6 miesięcy od wymiany rolek prowadzących i napinających pasek rozrządu. Po wykonaniu niezbędnych napraw silnik w pojeździe powoda pracował bez zarzutu, jeżeli byłoby inaczej powód zgłosiłby ewentualne nieprawidłowości bezpośrednio po wymianie, a nie po kilku miesiącach od wykonania usługi i prawie 3.000 km więcej na liczniku. Co więcej takie nieprawidłowości byłyby zauważalne od razu. Pozwany podniósł, iż nie miał żadnego wpływu na wybór części, które miały ulec wymianie albowiem powód dostarczył pozwanemu własne części i zlecił ich użycie przy wykonywaniu usługi. Jedynymi częściami, których pochodzenie i jakość zna pozwany były te do przeprowadzenia konserwacji podwozia, które były częściami pochodzącymi od pozwanego. Wobec powyższego nie ma podstaw, aby pozwany odpowiadał za jakość części przekazanych przez powoda, tym bardziej, że powód znał ryzyko użycia części, które sam dostarczył. Pozwany wskazał, iż korzysta nie tylko z profesjonalnego sprzętu, ale również zatrudnia personel o wysokich kwalifikacjach zawodowych, wykonujący swoją pracę zgodnie ze sztuką zawodową i dokładający najwyższych starań w realizacji powierzonych im zadań. Według pozwanego bezpodstawne jest twierdzenie powoda jakoby ze strony pozwanego nastąpiło „niedokręcenie śruby". Już bowiem minimalne przesunięcie paska rozrządu daje widoczne objawy po uruchomieniu silnika. Silnik trzyma wtedy bardzo niskie obroty i powoli przechodzi na wysokie, traci na mocy lub silnik chodzi nierówno (obroty falują), co jest zauważalne od razu. Ponadto powód zauważa, iż zamontował nowe części, więc przyczyną nie mogło być luzowanie się śruby, niemniej za jej jakość pozwany w żadnym stopniu nie może odpowiadać, bo jej montaż wykonał na wyraźne polecenie powoda. W ocenie pozwanego prawdopodobną przyczyną uszkodzenia rozrządu było odpalanie przez powoda samochodu poprzez redukcję biegów. W takiej sytuacji brak podstaw prawnych, aby uznać iż pozwany ponosi odpowiedzialność za niewykonanie czy nienależyte wykonanie zobowiązania. W przedmiotowej sprawie bezpodstawnym staje się roszczenie powoda o zapłatę za szkodę, której dopuścił się on sam. Pozwany wskazał, iż powód nie oddał samochodu do warsztatu pozwanego, a przekazał auto do innego zakładu, wobec czego pozwany nie miał możliwości ustosunkowania się do powstałych uszkodzeń. Pozwany podniósł, iż powód w żadnym stopniu nie wykazał, iż to pozwany ponosi winę za szkodę, a zgodnie z ogólną zasadą - art. 6 k.c. ciężar dowodu w zakresie wykazania niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, szkody oraz związku przyczynowego spoczywa na dochodzącym naprawienia szkody. Pozwany wskazał, iż na dzień zawiadomienia go o roszczeniu powoda posiadał polisę w Towarzystwie (...) S.A., numer polisy (...), wobec czego koniecznym jest przypozwanie do niniejszego postępowania ubezpieczyciela pozwanego.

Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. zawiadomione o toczącym się procesie i wezwane do udziału w sprawie nie przystąpiło do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego ( k. 63-65, 78).

Sąd ustalił co następuje :

W listopadzie 2019 r. R. J. zlecił dla warsztatu A. M. (...) Stacja Paliw A. M. wymianę rozrządu, siłownika sprzęgła, paska napędu osprzętu, płynu chłodniczego i sprzęgła w należącym do niego samochodzie marki V. (...) nr rejestracyjny (...) przy stanie licznika pojazdu 194930 km. Części do wymiany rozrządu zostały dostarczone pracownikom warsztatu przez powoda. Pracownicy warsztatu nie kwestionowali przydatności dostarczonych przez powoda części , nie informowali, iż w dostarczonym zestawie brakuje niezbędnych do wymiany elementów. Podczas wymiany rozrządu dokręcenia śruby mocującej rolkę prowadzącą paska rozrządu dokonano przy użycia klucza dynamometrycznego. Dokonanie wymiany wskazanych elementów zostało potwierdzone wpisem w książce serwisowej pojazdu.

( dowód : zeznania świadków M. L. k. 82- 83, A. C. k. 83-84, zeznania powoda R. J. k. 84v- 85)

W dniu 1 maja 2020 r. podczas jazdy powoda samochodem marki V. (...) nr rejestracyjny (...) doszło do awarii silnika w tym pojeździe przy stanie silnika 197 397 km. Gdy w czasie jazdy samochód zaczął zwalniać, powód zredukował bieg, po zauważeniu świecącej kontrolki wrzucił na luz, samochód dotoczył się do najbliższego zjazdu. Powód próbował uruchomić samochód kluczykiem , ale samochód nie odpalił. Powód telefonicznie poinformował o awarii A. C. , pracownika warsztatu pozwanego. Samochód został zholowany do miejsca zamieszkania powoda. Po kilku dniach A. C. dokonał sprawdzenia samochodu powoda po podłączeniu do niego zestawu diagnostycznego, który wskazał błąd czujnika ciśnienia paliwa. Samochód miał być zabrany do warsztatu pozwanego. Ostatecznie powód zdecydował się dokonać naprawy pojazdu w (...) Serwisie (...) w O.. Przed wykonaniem naprawy zostały dokonane oględziny uszkodzonych elementów silnika przez rzeczoznawcę powołanego przez powoda.

( dowód : zeznania świadków M. L. k. 82- 83, A. C. k. 83-84,w części w jakiej Sąd dał im wiarę , zeznania powoda R. J. k. 84v- 85)

Przyczyną awarii silnika w pojeździe powoda marki V. (...) nr rejestracyjny (...) było pęknięcie śruby mocującej rolkę górną prowadzącą paska rozrządu, zaś przyczyną pęknięcia śruby było nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej górną rolkę prowadzącą paska rozrządu.

(dowód : opinie biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. k. 94- 104, 131- 136, 168-169, opinie biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. k. 192- 208, 243- 246, 271)

Podczas naprawy uszkodzeń silnika w pojeździe powoda marki V. (...) nr rejestracyjny (...) należało dokonać wymiany kompletu dźwigienek zaworowych, wszystkich zaworów, kompletu naprawczego układu rozrządu, kompletu uszczelek głowicy silnika, wałków rozrządu i wspornika, sprawdzeniu i naprawie należało poddać głowicę.

(dowód : opinie biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. k. 94- 104, 131- 136, 168-169, opinie biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. k. 192- 208, 243- 246, 271)

Koszt naprawy pojazdu powoda marki V. (...) nr rejestracyjny (...) w (...) Sp. z o.o. w O. wyniósł 12 477,42 zł. Kwota ta została uiszczona przez powoda. Ponadto w związku ze szkodą powstałą w pojeździe powód poniósł koszty holowania, załadunku i rozładunku pojazdu marki V. (...) nr rej. (...) 22 w dniu 7 maja 2020r. w kwocie 651,90 zł , koszty sporządzenia opinii technicznej w kwocie 450 zł i 150 zł.

(dowód : faktura VAT (...) z dnia 10 czerwca 2020r. k. 15, faktura VAT (...) z dnia 25 maja 2020r. k.14 , fakturą VAT nr (...) z dnia 9 maja 2020r. k. 14 v, faktura VAT nr (...) z dnia 10 czerwca 2020 r. k. 13, zeznania powoda R. J. k. k. 84v- 85)

Uzasadniony koszt naprawy pojazdu powoda marki V. (...) nr rejestracyjny (...) w związku z awarią silnika w wyniku pęknięcia śruby mocującej rolkę górną prowadzącą paska rozrządu wynosi 12 282,67 zł.

(dowód : faktura VAT (...) z dnia 10 czerwca 2020r. k. 15, (dowód : opinie biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. k. 94- 104, 131- 136, 168-169, opinie biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. k. 192- 208, 243- 246, 271)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w przeważającej części na uwzględnienie.

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda kopii dokumentów, w tym faktur za naprawę i holowanie pojazdu oraz zeznań świadków i zeznań powoda R. J.. Prawdziwość dowodów w postaci kopii dokumentów nie była kwestionowana przez strony, nie budziła też wątpliwości Sądu. Sąd uwzględnił także wnioski opinii powołanych w sprawie biegłych z zakresu techniki samochodowej.

Sąd dał w większości wiarę zeznaniom świadków M. L. i A. C., pracowników warsztatu pozwanego, dokonujących wymiany rozrządu (i innych elementów) w samochodzie powoda w listopadzie 2019 r. jako zgodnym w przeważającej części, spójnym, logicznym i konsekwentnym. W szczególności na wiarę zasługują zeznania świadków, z których wynika, iż części do wymiany rozrządu dostarczył właściciel pojazdu (powód) , były one nowe, kompletne, świadkowie nie wskazywali powodowi, że czegoś brakuje w zestawie, zamontowali to co przywiózł. Świadkowie wskazali, iż śruba mocująca rolkę paska rozrządu została dokręcona kluczem dynamometrycznym, po ustawieniu odpowiedniego momentu. Świadkowie zgodnie podali też, iż powód zgłosił awarię po około pół roku od dokonania wymiany rozrządu , A. C. jeździł z komputerem do powoda , aby zdiagnozować usterkę, auto powoda miało być zabrane na warsztat pozwanego.

Sąd natomiast nie dał wiary zeznaniom świadków M. L. i A. C. w zakresie , w jakim wskazywali, iż przyczyną ścięcia śruby były nieprawidłowe czynności powoda, odpalanie „na popych”, redukcja biegów, zeznania te są sprzeczne z wiarygodną relacją powoda oraz wnioskami opiniujących biegłych z zakresu techniki samochodowej.

Wątpliwości budzą też zapewnienia świadków , iż śruba mocująca rolkę paską rozrządu była właściwie dokręcona , jak też , iż nieprawidłowości w tym, zakresie ujawniły by się natychmiast po montażu rozrządu , przejechaniu kilku kilometrów przez powoda , w tym zakresie twierdzenia świadków są sprzeczne z wnioskami opiniujących w sprawie biegłych.

Sąd nie dał ponadto wiary zeznaniom M. L., w których wskazywał , iż w przypadku wymiany rozrządu razem z A. C. sprawdzają po sobie dokonane czynności, w tym dokręcenie śruby. W tym zakresie zeznania te są sprzeczne z zeznaniami A. C., który wskazał, iż przy wymianie rozrządu to on dokręca śrubę i nikt tego po nim nie sprawdza.

Analizując zeznania świadków stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do przyjęcia , iż mieli oni zamontować przy wymianie rozrządu w samochodzie powoda stara śrubę mocującą rolkę paska rozrządu. Brak jest także podstaw, aby stwierdzić , że dostarczony przez powoda zestaw do wymiany rozrządu był niekompletny lub niewłaściwej jakości , świadkowie nie wskazywali , aby kwestionowali dostarczone przez powoda części, brak jest też odpowiednich zapisów w książce serwisowej auta.

Na wiarę w ocenie Sądu zasługują w pełni zeznania powoda R. J. jako spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Zeznani te są zbieżne odnośnie dokonania wymiany rozrządu w warsztacie pozwanego z zeznaniami przesłuchanych w sprawie świadków. Zeznania te odnośnie dokonania naprawy auta i poniesionych przez powoda kosztów znajdują potwierdzenie w fakturach za naprawę i holowanie pojazdu. Powód w swoich zeznaniach w sposób szczegółowy opisał działania podjęte przez niego od momentu wystąpienia awarii silnika , w tym podjęcie kontaktu z pozwanym oraz ostatecznie decyzji o naprawie auta w warsztacie serwisowym w O. . Zeznania w tym zakresie są częściowo zgodne z relacja A. C. i M. L.. W ocenie Sądu na wiarę zasługują w szczególności zeznania powoda , w których podaje , iż nie podejmował próby odpalania auta na rozruch jak tez podczas holowania pojazdu na lince, powód z wykształcenia jest technikiem budowy maszyn i ma w tym zakresie odpowiednią wiedzę, brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań powoda w tym zakresie. W ocenie Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy nie można czynić powodowi zarzutu , iż zdecydował się dokonać naprawy w warsztacie serwisowym w O. . Powód o awarii samochodu niezwłocznie zawiadomił pracownika pozwanego , był umówiony z nim na zabranie auta do warsztatu pozwanego, dopiero po konsultacji z innych mechanikiem co do wagi usterki oraz zbyt długiej reakcji pracowników pozwanego w zabraniu auta do naprawy , zdecydował się oddać samochodu do warsztatu serwisowego, za czym przemawiała też historia serwisowa auta. Wskazać też należy , iż powód przez dokonaniem naprawy auta w warsztacie serwisowym przedstawił uzyskaną prywatną opinię rzeczoznawcy pozwanemu , nie uzyskał jednak od niego jednoznacznej deklaracji naprawy auta w jego warsztacie. W ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań powoda. Powód w sposób szczegółowy , chronologiczny, przedstawił podejmowane przez niego czynności po awarii silnika w jego samochodzie, zeznania te są spójne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, układają się w logiczny ciąg wydarzeń.

Wskazać należy, iż z zeznań powoda wynika, iż informował pozwanego o tym, iż pojazd z uszkodzonym silnikiem znajduje się w autoryzowanym serwisie w O. i może wysłać tam swojego eksperta. Pozwany nie podważył wiarygodności tych zeznań . W ocenie Sądu wobec zaniechania tych czynności przez pozwanego , pozwany nie może teraz skutecznie podważać wiarygodności dokumentacji fotograficznej sporządzonej podczas oględzin samochodu dokonanych przez powołanego przez powoda rzeczoznawcę ani też wiarygodności twierdzeń powoda , iż przedkładane przez niego elementy silnika , będące przedmiotem oględzin biegłych powołanych w sprawie , zostały uszkodzone w wyniku zdarzenia opisanego w pozwie. Pozwany będąc profesjonalistą nie zadbał o swoje interesy , chociażby poprzez wysłanie rzeczoznawcy celem dokonania oględzin uszkodzonego silnika przed jego naprawą.

Zeznania świadka J. K. (k. 180) nie wniosły nowych istotnych okoliczności do sprawy. Świadek potwierdził, iż zawiózł samochód powoda do serwisu w O., co zostało potwierdzone fakturą za holowanie pojazdu ( k. 14).

W niniejszej sprawie bezspornym był fakt dokonania wymiany rozrządu w samochodzie powoda marki V. (...) o nr rej (...) w warsztacie pozwanego w listopadzie 2019 r. poprzez zamontowanie części dostarczonych przez powoda. Bezspornym było także zaistnienie awarii w samochodzie powoda w dniu 1 maja 2020 r. i telefoniczne powiadomienie o tym pracownika warsztatu pozwanego. Sporna była przyczyna awarii i istnienie związku przyczynowego pomiędzy wymianą rozrządu w aucie powoda w listopadzie 2019 r. przez pracowników pozwanego a awarią silnika w samochodzie powoda w dniu 1 maja 2020 r. a co za tym idzie sporna była odpowiedzialność pozwanego za zaistniałą szkodę .

Rozstrzygnięcie sporu wymagało wiadomości specjalnych w związku , z czym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej.

Biegły z zakresu techniki samochodowej S. T. w opinii technicznej z dnia 04.05.2022 r. ( k. 94 -104) stwierdził, iż przyczyną awarii silnika w pojeździe powoda było pęknięcie śruby mocującej rolkę górną prowadzącą paska rozrządu. Przyczyną pęknięcia było nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej górną rolkę prowadzącą paska rozrządu. W wyniku urwania się śruby nastąpiło poluzowanie paska rozrządu, ścięcia i oderwania kilku zębów paska rozrządu w wyniku, czego doszło do przestawienia faz rozrządu, pęknięcia dźwigienek zaworowych.

Odnośnie możliwości przyczynienia się powoda do powstania szkody biegły wskazał, iż w przypadku gdyby samochód był uruchamiany na tak zwany zaciąg powód mógłby przyczynić się do wcześniejszego powstania awarii. Uwzględniając, iż różnica pomiędzy długością wystającego gwintu śruby włożonej w otwór rolki napinającej urwanej śruby a długością zagłębienia pomiędzy płaszczyzną wspornika a końcówką urwanej śruby znajdującej się we wsporniku wynosi 3,35 mm do powstania awarii doszłoby bez uruchamiania silnika na tzw. zaciąg. Jednocześnie biegły stwierdził, iż materiały dostarczone przez powoda do naprawy odpowiadały jakości niezbędnej do wykonania naprawy.

Biegły S. T. opinię wydał po dokonaniu oględzin uszkodzonych elementów silnika przedłożonych przez powoda w obecności stron w dniu 27.04.2022 r. Biegły podczas dokonanych oględzin elementów rozrządu stwierdził, iż w wyniku awarii doszło do uszkodzeń następujących elementów: zerwania pierwszych zwojów gwintu gniazda gwintowanego wspornika mocowania górnej rolki prowadzącej i osprzętu silnika, z miejscowym wyrwaniem materiału na obrzeżach otworu oraz śladami ocierania pierścienia, zmęczeniowego pęknięcia śruby mocującej rolkę paska rozrządu, wytarcia wierzchołków gwintu na urwanej części śruby mocującej rolkę prowadzącą, śladów odciśnięcia zwojów gwintu na wewnętrznej płaszczyźnie walcowej rolki prowadzącej paska odpowiadających położeniom wierzchołków gwintu, połamania 7 dźwigienek zaworów, uszkodzenia paska zębatego rozrządu - zerwania 5 zębów.

Biegły stwierdził, iż wytarcie wierzchołków gwintu na śrubie mocującej rolkę prowadzącą paska rozrządu, ślady odciśnięcia zwojów gwintu na wewnętrznej płaszczyźnie walcowej rolki prowadzącej paska odpowiadających położeniom wierzchołków gwintu śruby, miejscowe ślady wytarcia płaszczyzny czołowej wspornika mocującego rolkę wskazują w sposób jednoznaczny, iż przed pęknięciem śruby mocującej rolkę prowadzącą paska doszło do obracania pierścienia wewnętrznego rolki na śrubie, ocierania zewnętrznej krawędzi pierścienia zewnętrznego rolki o płaszczyznę czołową wspornika w miejscu mocowania rolki. W opinii biegłego powyższe wskazuje w sposób jednoznaczny, iż do uszkodzenia silnika doszło w wyniku pęknięcia śruby mocującej górną rolkę prowadzącą paska. Przyczyną pęknięcia było nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej rolkę. Przyczyną nieprawidłowego dokręcenia mogło być dokręcenie śruby nieprawidłowym momentem lub nieprawidłowe dokręcenie (niepełne dokręcenie śruby) pomimo użycia właściwego momentu dokręcenia spowodowane nieprawidłowym oczyszczeniem gwintu otworu gwintowanego we wsporniku mocującym rolkę.

Odnośnie zakresu koniecznej naprawy biegły wskazał, iż z uwagi na kontakt kolizyjny zaworów z tłokami oraz pęknięcia 7 dźwigienek zaworowych, do których doszło po przestawieniu faz rozrządu w procesie naprawczym należy dokonać wymiany kompletu dźwigienek zaworowych, wszystkich zaworów, kompletu naprawczego układu rozrządu, kompletu uszczelek głowicy silnika. Sprawdzeniu i naprawie należy poddać głowicę z uwagi na prawdopodobieństwo odkształceń prowadnic zaworów, przylgni gniazd zaworów. Z uwagi na kolizję zaworów z tłokami i pęknięcie 7 dźwigienek zaworowych wymianie należy poddać wałki rozrządu z uwagi na prawdopodobieństwo ugięcia wałków lub obrócenia krzywek zaworowych, które na tym typie wałków są mocowane na wcisk. Z uwagi na uszkodzenie gwintu we wsporniku osadzenia rolki górnej a jednocześnie będącym wspornikiem mocowania alternatora i sprężarki klimatyzacji wspornik należy wymienić. W opinii biegłego należy uznać wszystkie pozycje materiałowe znajdujące się w rachunku za naprawę sporządzoną w Fakturze (...) z dnia 10.06.2020 wystawionej przez (...) Sp. z o.o. związane z wymianą rozrządu.

Biegły zakwestionował natomiast niektóre czynności ujęte na fakturze za naprawę pojazdu. Biegły wskazał , iż na fakturze znajduje się pomiar przodu i tyłu pojazdu jak również regulacja

zbieżności kół przednich i tylnych, które to czynności nie mają związku z awarią silnika pojazdu. Ponadto wymiana filtra oleju jak i oleju w silniku jest czynnością obsługową wynikającą z przebiegu silnika pojazdu i nie jest spowodowana awarią rozrządu . Czynności tych biegły nie zaliczył do kosztów związanych z awarią rozrządu. W konsekwencji biegły wskazał, iż koszt naprawy uszkodzeń samochodu powoda V. (...) związany z awarią rozrządu silnika wyniesie brutto 11 661,51 zł.

W opinii uzupełniającej z dnia 08.07.2022 (k. 131-136) biegły z zakresu techniki samochodowej S. T. odnosząc się do zgłoszonych zastrzeżeń wskazał, iż przy nieprawidłowo dokręconej śrubie mocującej rolkę prowadzącą dochodzi do zmiany momentów działających na śrubę mocującą. Z uwagi iż rolka prowadząca pasek obraca się w przeciwnym kierunku do ruchu wskazówek zegara, podczas pracy silnika z nieprawidłowo dokręconą śrubą mocującą rolkę prowadzącą paska rozrządu w pierwszej kolejności dochodzi do samoczynnego odkręcenia śruby które w efekcie prowadzi do powiększania momentu gnącego działającego na śrubę, który w końcowym efekcie prowadzi do zmęczeniowego złamania śruby. Przebieg pojazdu z nieprawidłowo dokręconą śrubą nie jest jednoznacznie określony z technicznego punktu widzenia, uzależniony jest od stopnia niedokręcenia śruby jak również od stopnia oczyszczenia gwintu w gnieździe osadczym we wsporniku z kleju stosowanego na gwint w celu zabezpieczenia śruby przed odkręceniem. Zdaniem biegłego możliwe było przejechanie blisko 2500 km po wymianie rozrządu z nieprawidłowo dokręconą śrubą mocującą rolkę prowadzącą paska rozrządu.

Biegły odnosząc się do możliwego przyczynienia się powoda wskazał, iż przyjmując, że gdyby samochód był uruchamiany na tzw. zaciąg powód mógłby przyczynić się do wcześniejszego powstania awarii. Uwzględniając iż w czasie wystąpienia awarii różnica pomiędzy długością wystającego gwintu śruby włożonej w otwór rolki napinającej a długością zagłębienia pomiędzy płaszczyzną wspornika a końcówką urwanej śruby znajdującej się we wsporniku wynosi 3,35 mm należy stwierdzić iż do powstania awarii doszłoby również gdyby silnik nie był uruchamiany na tzw. zaciąg. Szacunkowo można określić iż gdyby silnik nie był uruchamiany na tzw. zaciąg do awarii doszłoby po przejechaniu dodatkowych kilku do kilkudziesięciu kilometrów. W przypadku gdyby samochód był uruchamiany na tzw. zaciąg mogło to prowadzić do wcześniejszego powstania awarii. Uwzględniając, iż w czasie wystąpienia awarii różnica pomiędzy długością wystającego gwintu śruby włożonej w otwór rolki napinającej urwanej śruby a długością zagłębienia pomiędzy płaszczyzną wspornika a końcówką urwanej śruby znajdującej się we wsporniku wynosiła 3,35 mm należy stwierdzić iż do powstania awarii doszłoby również gdyby silnik nie był uruchamiany na tzw. zaciąg, po niewielkim przebiegu pojazdu rzędu kilku do kilkudziesięciu kilometrów. Ustalenie różnicy zakresu uszkodzeń powstających w silniku w wyniku awaryjnego uszkodzenia napędu rozrządu w przypadku gdyby silnik był uruchamiany na tzw. zaciąg od zakresu uszkodzeń, jaki powstałby w przypadku awaryjnego uszkodzenia w przypadku gdyby do awarii doszło podczas normalnej jazdy nie jest możliwe do jednoznacznego określenia. Zakres uszkodzeń uzależniony jest od momentu, w którym dochodzi do uszkodzenia napędu rozrządu to jest od ustawienia zaworów w chwili zaniku synchronizacji ruchu tłoków z zaworami. W przypadku gdyby do awarii rozrządu doszło w czasie jazdy samochodu na wysokich obrotach silnika zakres destrukcji elementów silnika mógłby być nawet nieznacznie większy niż w przypadku gdyby do awarii doszło w przypadku uruchamiana na tak zwany zaciąg. Biegły stwierdził, iż z technicznego punktu widzenia powód mając materiały dowodowe uszkodzonego silnika mógłby samodzielnie dokonać ewentualnego zwiększenia zakresu różnicy pomiędzy długością wystającej śruby włożonej w rolkę prowadzącą a głębokością zagłębienia pomiędzy płaszczyzną wspornika a końcówką znajdującej się tam urwanej śruby. Aby tego dokonać musiałby wykręcić końcówkę urwanej śruby. Rzeczoznawca dokonując oględzin opisując zakres uszkodzeń nie dokonał pomiaru różnicy długości wystającej śruby a głębokością zagłębienia urwanej śruby z tego względu najprawdopodobniej nie podał tej wartości. Z uwagi, iż gniazdo, w którym wkręcona jest śruba jest nieprzelotowe wykręcenie urwanej końcówki śruby wymagałoby nawiercenia otworu w śrubie a następnie użycia wykrętaka z uwagi na uszkodzenie gwintu w gnieździe na długości zagłębienia po urwanej śrubie. Podczas oględzin nie | biegły stwierdził śladów wykręcania urwanej końcówki śruby.

Biegły wskazał, iż śruba mocująca rolkę prowadzącą paska rozrządu, która uległa uszkodzeniu, jest śrubą kołnierzową o podwyższonej wytrzymałości klasy 10,9 typową śrubą stosowaną fabrycznie do mocowania rolki prowadzącej paska rozrządu. Zastosowane rolki prowadząca i napinająca wyprodukowane przez INA, pasek rozrządu B. są typowymi elementami odpowiadającymi niezbędnej jakości do wykonania naprawy rozrządu.

Biegły odnosząc się do wyliczenia kosztów naprawy wskazał, iż w sporządzonej opinii uwzględnił rzeczywiste koszty poniesione przez powoda związane z naprawą rozrządu pomniejszając je o koszty regulacji geometrii zawieszenia oraz koszt wymiany oleju. Przyjmując zakres uszkodzeń silnika oraz technologię fabryczną procesu naprawy koszt naprawy byłby zgodny z kalkulacją sporządzoną przez rzeczoznawcę i wyniósłby brutto 19 728,54 zł. Powód zamiast dokonać wymiany uszkodzonej głowicy na głowicę po fabrycznej regeneracji dokonał naprawy głowicy. Biegły stwierdził podczas sprawdzania cen zastosowanych w fakturze nr (...), iż zastosowane ceny w fakturze za naprawę rozrządu są cenami niższymi od cen fabrycznych. Analizując szczegółowo technologiczność wykonanych czynności naprawczych i zastosowanych materiałów i części biegły stwierdził, iż w opinii podstawowej koszt naprawy pomniejszył o pomiar geometrii zawieszenia kół przednich i tylnych. Uwzględniając, iż naprawy rozrządu i głowicy wykonuje się po wymontowaniu silnika poprzez opuszczenie go w dół, koniecznym jest demontaż ławy pomocniczej zawieszenia a zatem zasadnym jest uznanie regulacji ustawienia geometrii kół przednich. Zasadnym jest również uznanie kosztu wymiany oleju w silniku z uwagi, iż podczas demontażu głowicy dochodzi do przedostania się płynu chłodzącego do oleju z tego względu należy uznać koszt wymiany oleju i filtra oleju. Biegły zweryfikował koszt naprawy pojazdu przy uwzględnieniu cen wskazanych na fakturze, wskazując, iż wyniesie on 12 458,50 zł (bez regulacji zbieżności kół tylnych).

Biegły S. T. wskazał, iż na wewnętrznym pierścieniu rolki paska rozrządu w jej części niekontaktującej się bezpośrednio ze wspornikiem widoczne są ślady korozji, których pochodzenie trudne jest do określenia, czy wynika to kontaktu z wilgocią czy też z jakimś agresywnym środowiskiem. Na podstawie przedłożonego materiału akt sprawy nie można w sposób jednoznaczny określić przyczyn wystąpienia tej korozji jak i okresu jej powstania to jest czy korozja ta powstała po zamontowaniu jej do silnika czy istniała ona już przed zamontowaniem rolki do silnika. Uwzględniając, iż podczas dokonanych oględzin biegły sprawdził płynność obracania się rolki a korozja znajduje się na powierzchniach bocznych pierścienia wewnętrznego rolki korozja ta nie miała wpływu na powstanie awarii.

Biegły z zakresu techniki samochodowej S. T. podtrzymał obie opinie (podstawową i uzupełniającą) na rozprawie w dniu 7 grudnia 2022 oraz złożył opinię ustną udzielając wyjaśnień zbieżnych z treścią wydanych opinii (k. 168-169). Biegły przedłożył przy tym zdjęcie rolki paska rozrządu wykonane w dniu 19.10.2022 r. wyjaśniając , iż dokonał ponownych oględzin tego elementu – korozji rolki , żeby upewnić się co do wydanej opinii .

W ocenie Sądu wydane przez biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. opinie (podstawowa, uzupełniająca, ustna) zasługują na podzielenie, jako pełne, wyczerpujące, logiczne, zgodne z zasadami wiedzy, nie zawierają sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych, uwzględniają zgromadzony w sprawie materiał dowodowy . Biegły w sposób prawidłowy uwzględnił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, odnosząc się także do źródeł osobowych , dokonał analizy niezbędnego materiału dowodowego, wyciągnął wnioski logiczne, zgodne z zasadami wiedzy i przekonująco umotywowane. W szczególności biegły w przekonujący sposób wskazał i wyjaśnił swoje stanowisko co do przyczyny awarii silnika w pojeździe powoda oraz przyczyny pęknięcia śruby mocującej rolkę górną prowadzącą paska rozrządu. Biegły dokonał oględzin uszkodzonych elementów silnika oraz analizy wyniku oględzin pod kątem ich wpływu na powstanie awarii silnika, uzasadniając wyczerpująco wynikające stąd wnioski. Z uwagi na zmianę stanowiska biegłego co do wyliczenia kosztów naprawy pojazdu powoda przy uwzględnieniu cen zastosowanych w fakturze nr (...), Sąd przyjął za prawidłowe stanowisko biegłego przedstawione w opinii uzupełniającej z dnia 08.07.2022 r., w którym biegły zweryfikował koszt naprawy pojazdu na kwotę 12 458,50 zł , biegły zmianę tę wyjaśnił zgodnie z zasadni wiedzy i doświadczenia życiowego .

Pewne wątpliwości budzi dokonanie przez biegłego S. T. dodatkowych oględzin rolki paska rozrządu w dniu 19.10.2022r . ( zdjęcie k. 166) przed złożeniem opinii ustnej na rozprawie w dniu 7 grudnia 2022 r. z uwagi na podjęcie czynności bez polecenia Sądu. Biegły logicznie wyjaśnił przyczynę dokonania tej czynności. Czynność tę należy pominąć , co pozostaje bez wpływu na pozytywną ocenę poprawności i wiarygodności wykonanych przez biegłego opinii w niniejszej sprawie.

Z uwagi na zastrzeżenia pozwanego do opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. na wniosek pozwanego Sąd dopuścił dowód z opinii kolejnego biegłego z zakresu techniki samochodowej Z. K. celem ustalenia faktów mających istotne znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy będących przedmiotem sporu.

Biegły rzeczoznawca samochodowy Z. K. w opinii technicznej z dnia 27.03.2023 r. (k. 192-208) wskazał, iż przyczyną uszkodzenia silnika było nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej rolkę prowadzącą do wspornika. W początkowym okresie eksploatacji pojazdu doszło do poluzowania śruby. Dlatego w dalszej fazie eksploatacji pojazdu rozpoczął się proces jej uszkodzenia zmęczeniowego. W tej fazie eksploatacji pojazdu nie występowały objawy nieprawidłowej pracy silnika pojazdu. Dopiero po przejechaniu niespełna 2500 km doszło do jej urwania, powodując uszkodzenie silnika. Przełom zmęczeniowy śruby w miejscu urwania powstał w wyniku długotrwałych naprężeń powstałych w poluzowanym złączu śrubowym, które w końcowej fazie doprowadziło do jej urwania. Powyższe spowodowało poluzowanie paska rozrządu powodując kolizję tłoków z zaworami zamontowanymi w głowicy silnika. W dalszej fazie doszło do uszkodzenia dźwigienek zaworowych.

Biegły wskazał, iż w rozpatrywanym przypadku urwanie śruby mocującej rolkę prowadzącą do wspornika spowodowane było jej nie dokręceniem. Dlatego powstałe w śrubie naprężenia zmęczeniowe po poluzowaniu doprowadziło do jej zerwania. Taki proces uszkodzenia śruby mógł przebiegać w okresie przebiegu pojazdu wynoszącego blisko 2500 km. Natomiast w okresie od rozpoczęcia mikropęknięć w śrubie (po naprawie) do jej urwania praca silnika odbywała się w sposób niezakłócony. Dopiero, gdy doszło do urwania śruby (przełom doraźny), w czasie jazdy silnik stracił moc a następnie przestał pracować.

Uszkodzenie śruby mocującej rolkę prowadzącą do wspornika powodujące uszkodzenia silnika polegało na jej urwaniu. Część śruby pozostała we wsporniku, natomiast pozostała część śruby z łbem odłączyła się wraz rolką od wspornika. Na poprzecznym przekroju śruby w takich przypadkach występuje przełom, który zawsze jest podstawą ustalenia przyczyn awarii. W rozpatrywanym przypadku na przedmiotową śrubę działała siła zginająca (nacisk paska na rolkę) oraz skręcająca (napęd układu rozrządu). Biegły, powołując się na fachową literaturę wskazał, iż uwzględniając działający na śrubę rodzaj obciążenia (obrotowy oraz zginający) oraz przełomy ujawnione w miejscu jej uszkodzenia należy wnioskować, że w rozpatrywanym przypadku przełom zmęczeniowy powstał przy małych (słabych) obciążeniach, które oddziaływały na śrubę przez długi okres eksploatacji pojazdu.

Biegły odnosząc się do wersji wskazywanej w zeznaniach M. L. i A. C., że powód próbował uruchomić silnik pojazdu na tzw. zaciąg oraz wersję wg, której powód w momencie utraty mocy silnika włączył niski bieg wskazał, iż gdyby uwzględnić taką wersję, to do urwania śruby doszłoby w sposób gwałtowny. Dlatego w miejscu urwania widoczny byłby tylko przełom doraźny (powierzchnia ziarnista). Natomiast jak widać na załączonych zdjęciach w miejscu urwania śruby widoczny jest przełom zmęczeniowy, tzn. urwanie śruby nie nastąpiło nagle. Ponadto praktyka warsztatowa wskazuje, że próba uruchamiania silnika na tzw. zaciąg może spowodować uszkodzenie silnika. W takim jednak przypadku musi być spełnione szereg wskazanych w opinii warunków.

Zdaniem biegłego powód nie przyczynił się do uszkodzenia silnika pojazdu. Według biegłego próba uruchomienia silnika na tzw. zaciąg lub też przełączenie biegu z wyższego na niższy nie mogła być przyczyną urwania śruby mocującej rolkę prowadzącą. Ponadto próby uruchomienia silnika w ten sposób powód mógł wykonać w momencie spadku mocy silnika lub gdy przestał pracować. W tych jednak momentach doszło już do awarii silnika spowodowanej urwaną śrubą. Uruchomienie silnika na zaciąg powód mógł wykonać po jego zgaśnięciu. W tym jednak momencie doszło już do awarii silnika spowodowanej urwaną śrubą. Natomiast proces zmęczeniowego uszkodzenia śruby rozpoczął się w czasie eksploatacji po naprawie pojazdu, czyli 5-6 miesięcy wcześniej.

Biegły stwierdził, iż na przełomie zmęczeniowym fragmentu śruby we wsporniku nie ma śladów wykorzystania narzędzi w celu jej wykręcenia. Z kolei wykręcenie niewystającej ze wspornika śruby jest niemożliwe. Dlatego brak jest przesłanek, aby wnioskować, że powód mógł zmienić położenie fragmentu urwanej śruby we wsporniku. Informacja na temat głębokości zagłębienia we wsporniku fragmentu śruby w stosunku do urwanej części nie jest konieczna do ustalenia przyczyny awarii silnika.

Biegły wskazał, iż wykonywał oględziny w/w śruby trzy lata od jej uszkodzenia. Natomiast z analizy dowodów osobowych wynika, że niezależnie od sposobu zakupu części zmiennych w momencie wykonywania naprawy mechanicy mieli do dyspozycji nowe części zamienne, w tym nową śrubę łączącą rolkę napinającą do wspornika. Jeżeli jednak w rozpatrywanym przypadku zostałaby zamontowana śruba używana, to należy wnioskować, że naprawa została wykonana niezgodnie z technologią producenta. Odpowiedzialnością w takim przypadku za powstanie awarii silnika również należałoby obciążyć wykonującego naprawę.

Biegły wskazał, iż ślady korozji powierzchniowej na pierścieniu rolki są korozją powierzchniową, która powstaje w wyniku oddziaływania niekorzystnych warunków atmosferycznych. Nie miała ona jednak żadnego wpływu na powstanie awarii silnika, tj. urwaniu śruby mocującej rolkę prowadząca.

Odnośnie kosztów naprawy silnika biegły wskazał, iż przyjęte w fakturze z dnia 10 czerwca 2020r. wartości odpowiadają cenom obowiązującym w (...). Jeżeli natomiast uwzględni się, że naprawa silnika wykonywana byłaby w niezależnym zakładzie naprawczym , to jej koszt byłby mniejszy o 1750 zł . Uzasadniony koszt naprawy silnika mógłby wynosić brutto 10 700 zł. Biegły w tym zakresie wskazał, iż przy uwzględnieniu robocizny naprawy w wysokości 14 godzin oraz stawkę roboczogodziny w zakładach niezależnych w wysokości 130 zł, to koszt robocizny mógłby być mniejszy o 812 zł w stosunku do kosztów (...). Ponadto z analizy w/w faktury wynika, że uwzględnione zostały między innymi koszty następujących części zamiennych:

- pompa wodna z uszczelką (248,43 zł), zestaw naprawczy (pasek i rolka napinająca) (854,08 zł). Całkowity koszt w/w części zamiennych wynosił 1103,08 zł (powyższa cena zawiera upust w wysokości 17%). Powyższy koszt nie zawiera kosztów pozostałych rolek prowadzących oraz śrub mocujących. Natomiast aktualna cena takiego zestawu B. w sieci sprzedaży poza (...) wynosi 565 zł. Należy wnioskować, że koszt zakupu zestawu naprawczego napędu układu rozrządu w sieci sprzedaży poza (...) byłby niższy, o co najmniej 500 zł.

- wieszak alternatora (629,97zł), Część zamienna występuje tylko w sieci sprzedaży (...). dlatego koszt ten jest uzasadniony,

- rura ciśnieniowa (175,88zł), brak jest informacji, aby wnioskować, że w wyniku awarii silnika doszło do uszkodzenia tej części, nie można wykluczyć, że w momencie naprawy silnika okazało się, iż część tą należy wymienić, jej zużycie eksploatacyjne nie miało jednak związku z awarią silnika,

- olej oryginalny 0W-30 w ilości 7 litrów, koszt oleju wyniósł 522,34 zł, z zapisu wynika tylko, jaka jest klasa jakościowa oleju, wynika ona z konstrukcji silnika, natomiast brak jest informacji dotyczącej klasy jakościowej oleju (wg faktury zastosowano olej oryginalny), natomiast aktualny koszt opakowania zawierającego 5 litrów oleju silnikowego (diesel), syntetycznego wynosi 200 zł, uwzględniając przebieg pojazdu należy wnioskować, że uzasadniony koszt wymiany oleju nie powinien być większy niż 300 zł.

- głowica - naprawa 5500 zł, z opinii technicznej 5.06.2020 z dnia 08.05.2020r. wynika, że przedmiotem naprawy powinna być głowica, z kalkulacji naprawy wynika, że koszt głowicy po regeneracji wynosił 10324,39 zł, natomiast w czasie oględzin głowicy były widoczne tylko uszkodzone zawory oraz dźwigienki zaworowe, ponieważ w momencie uszkodzenia w/w części naprężenia występowały również w wałkach rozrządu (istniała możliwość powstania mikropęknięć), dlatego w rozpatrywanych przypadkach wykonuje się naprawę główną głowicy, tzn. badanie szczelności, wyrównywania płaszczyzny przylegania do bloku silnika oraz wymiana jej wszystkich elementów oraz regulacja, dlatego koszt naprawy głównej głowicy mieści się w granicach aktualnych kosztów takiej naprawy.

- pozostałe drobne części zmienne (śruby, podkładki, uszczelki, oringi) w nomenklaturze warsztatowej są tzw. normaliami, ich koszt stanowi 2% wartości części zamiennych użytych w naprawie, z w/w faktury wynika, że koszt drobnych części wynosił 1972 zł, natomiast uwzględniając koszt pozostałych części zmiennych (2349 zł) oraz koszt naprawy głowicy po regeneracji (5500 zł), koszt normaliów mógłby wynosić 2460 zł.

Biegły wskazał też , iż dostarczone przez powoda części zamienne były typowymi częściami stosowanym do naprawy napędu układu rozrządu silnika.

Biegły wskazał, iż wykluczając wersję , iż dostarczony przez powoda zestaw do wymiany rozrządu był niekompletny ( mechanicy powinni zwrócić uwagę na brak śruby mocującej) oraz wersję , iż mechanicy użyli starej śruby mocującej (niezgodne z technologią naprawy ) należy wnioskować, że przyczyną awarii silnika była nieprawidłowo dokręcona śruba mocującą rolkę napinającą do wspornika (zbyt małym momentem, dlatego w śrubie nie występowało naprężenie wstępne). Powyższe spowodowało w czasie eksploatacji pojazdu jej odkręcenie. Nie doszło jednak do jej całkowitego odkręcenia, ponieważ uniemożliwiała to obudowa układu rozrządu. W takim położeniu śruby w tej fazie eksploatacji pojazdu nie doszło również do przemieszczenia rolki napinającej powodującej poluzowanie paska rozrządu. W tym momencie rolka prowadząca mogła przesuwać się tylko wzdłuż osi śruby. Natomiast w kierunku poprzecznym położenie rolki z poluzowaną śrubą było takie same jak przypadku jej dokręcenia. Ponieważ jednak śruba była poluzowana, dlatego oddziaływały na nią większe siły zginające w stosunku do śruby prawidłowo zamontowanej (występuje wówczas naprężenie wstępne). W takim położeniu w śrubie po poluzowaniu rozpoczął się proces jej uszkodzenia zmęczeniowego. Dopiero w momencie, gdy proces zmęczeniowy doprowadził do urwaniu śruby (faza przełomu doraźnego) doszło do poluzowania paska, co z kolei spowodowało dalszą fazę awarii. Na podstawie przełomu zmęczeniowego śruby należy wnioskować, że przebiegał on przez długi okres. Przedmiotowy pojazd w okresie 6 miesięcy po naprawie przejechał niecałe 2500 km. Natomiast normatywny miesięczny przebieg takiego pojazdu wynosi 1500 km. W związku z powyższym przy statystycznej eksploatacji tego pojazdu do awarii doszłoby po okresie nie dłuższym niż 2 miesiące. Praktyka wskazuje, że okres trwania uszkodzenia zmęczeniowego śruby od początkowej fazy powstania mikropęknięć do jej przełamania mógł przebiegać w okresie przebiegu pojazdu wynoszącego niecałe 2500 km. Na pewno do takiego uszkodzenia nie dochodzi po przebiegu kilkudziesięciu kilometrów.

W opinii uzupełniającej z dnia 10.11.2023 r. (k. 243-246) biegły rzeczoznawca samochodowy Z. K. wskazał, iż sporządził opinię na podstawie wykonanych w dniu 27.03.2023 roku (prawidłowo w dniu 17.03.2024 r.) oględzin uszkodzonych części, które zostały udostępnione przez właściciela pojazdu. W czasie oględzin została sporządzona również dokumentacja fotograficzna. Ponadto w ramach prowadzonych przez biegłego badań została porównana dokumentacja fotograficzna wykonana przez mgr inż. T. S. w dniu 8 maja 2020 r. W oględzinach uszkodzonego silnika pojazdu uczestniczyli pracownicy pozwanego. Również w czasie oględzin uszkodzonych części w dniu 27.03.2022 roku biegły sądowy mgr inż. S. T. sporządził dokumentację fotograficzną. Na wszystkich zdjęciach wykonywanych w różnym czasie przedmiotowa śruba posiada takie same oznaczenia oraz uszkodzenia. Dlatego brak jest przesłanek, aby wnioskować, że przedmiotem badań biegłego była śruba, która nie pochodziła z uszkodzonego silnika powoda. Biegły wyjaśnił , iż w opinii nr (...) z dnia 27.03.2023 roku nie został zawarty wniosek, z którego wynikałoby, że w rozpatrywanym przypadku doszło do uszkodzenia silnika, ponieważ był on uruchamiany przez powoda na tzw. zaciąg lub nagłe przełączenie przez powoda biegu z wyższego na niższy. Przede wszystkim jest to dowód osobowy, którego nie potwierdził powód. Biegły wskazał też , iż przedmiotem opinii była między innymi analiza jakości śruby, która uległa uszkodzeniu. Z oznaczeń na śrubie (przytoczonych w opinii podstawowej) wynika, że przedmiotowa śruba spełniała parametry wytrzymałościowe. Uszkodzenia przedmiotowej śruby mocującej rolkę oraz paska zębatego wskazują, że przyczyną awarii silnika była nieprawidłowo wykonana wymiana elementów układu rozrządu w silniku pojazdu powoda. Brak jest objawów wskazujących na nieprawidłową jakość wymienianych części zamiennych. Z dowodów zawartych w aktach sprawy wynika, że to powód dostarczył części zamienne do naprawy, jednak to mechanicy pozwanego posiadający w tym zakresie wiadomości specjalne obowiązani byli do weryfikacji dostarczonych części zamiennych. W książce pojazdu nie odnotowano w tym zakresie żadnych uwag. Ponadto biegły udzielił odpowiedzi odwołując się do wydanej opinii podstawowej zbieżnych z jej treścią .

Biegły rzeczoznawca samochodowy Z. K. podtrzymał obie opinie (podstawową i uzupełniającą) na rozprawie w dniu 31 stycznia 2024 r. oraz złożył opinię ustną udzielając wyjaśnień zbieżnych z treścią wydanych opinii (k. 271-272).

Sąd podzielił w całości opinie wydane przez biegłego Z. K. w niniejszej sprawie . opinie są jasne , pełne, logiczne, zgodne z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego ,zostały przekonująco umotywowane, uwzględniają też zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy. Biegły dokonał szczegółowych oględzin i opisu uszkodzonych elementów silnika pojazdu powoda oraz analizy wyniku oględzin pod kątem ich wpływu na powstanie awarii silnika, dokonaną analizę szczegółowo opisał i przekonująco uzasadnił. Biegły uwzględnił także okoliczności wynikające z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków oraz powoda , analizując wynikające z nich okoliczności dotyczące możliwości przyczynienia się powoda do powstania szkody , okoliczności te przeanalizował a swoje stanowisko odnoście braku przyczynienia się powoda logicznie uzasadnił zgodnie z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego.

W ocenie Sądu nie dyskwalifikuje opinii biegłego Z. K. fakt, iż oględzin uszkodzonych elementów pochodzących z silnika pojazdu powoda dokonał w dniu 17.03.2023 r. jedynie w obecności powoda nie zawiadamiając o tej czynności pozwanego. W ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, iż powód miałby przedłożyć biegłemu Z. K. inne części niż pochodzące z demontażu silnika jego pojazdu dokonanego w maju 2020 r. w (...) sp. z o.o. w O.. W czasie oględzin dokonanych przez biegłego Z. K. w dniu 17.03.2023 r. została wykonana dokumentacja fotograficzna , na której uwidocznienie są uszkodzone elementy silnika ujęte także na dokumentacji fotograficznej wykonanej w dniu 8 maja 2020 r. przez rzeczoznawcę powołanego przez powoda jak też na dokumentacji fotograficznej sporządzonej przez biegłego sądowego S. T.. Dlatego brak jest przesłanek, aby wnioskować, że przedmiotem badań biegłego Z. K. była śruba ( i inne elementy) , która nie pochodziła z uszkodzonego silnika pojazdu powoda.

Wskazać należy, iż pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie wnosił o powtórzenie tej czynności (oględzin uszkodzonych elementów silnika) przez biegłego Z. K..

Sąd zauważył przy tym pewną nieścisłość w opinii uzupełniającej biegłego Z. K., gdzie biegły wskazał, iż w oględzinach uszkodzonego silnika pojazdu uczestniczyli pracownicy pozwanego. Z żadnych dowodów zgromadzonych w sprawie nie wynika, iż w oględzinach uszkodzonego silnika pojazdu powoda uczestniczyli pracownicy pozwanego. Natomiast z wiarygodnych zeznań powoda wynika , iż powód przez dokonaniem naprawy auta w warsztacie serwisowym przedstawił uzyskaną prywatną opinię rzeczoznawcy pozwanemu , informował go również o miejscu pozostawienia auta , informując go jednocześnie, iż może tam wysłać swojego eksperta, czego pozwany nie uczynił.

Odnośnie dokonanych przez biegłego Z. K. wyliczeń , na podstawie których biegły stwierdził, iż uzasadniony koszt naprawy silnika mógłby wynosić brutto 10 700 zł Sąd uznał, iż wyliczenie te nie są kategoryczne. W szczególności biegły wskazał co do niektórych elementów (pozycji) faktury przedstawionej przez powoda , iż koszty naprawy mogłyby być niższe , a co do niektórych , iż koszty naprawy mogłyby być wyższe. Istotne dla rozstrzygnięcia sprawy jest stwierdzenie biegłego dotyczące wymiany rury ciśnieniowej (koszt 175,88zł ), wskazujące , iż brak jest informacji, aby wnioskować, że wyniku awarii silnika doszło do uszkodzenia tej części, nie można wykluczyć, że w momencie naprawy silnika okazało się, iż część tą należy wymienić, jednak jej zużycie eksploatacyjne nie miało związku z awarią silnika.

Przechodząc do wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia wskazać należy , iż w ocenie Sądu strony łączyła umowa o dzieło ( art. 627 kc) , której przedmiotem były wykonanie wymiany rozrządu, siłownika sprzęgła, paska napędu osprzętu, płynu chłodniczego i sprzęgła w należącym do powoda samochodzie marki V. (...) nr rejestracyjny (...). Do zawarcia umowy doszło poprzez powierzenie pojazdu przez powoda pracownikom warsztatu pozwanego. Wykonanie tych prac w listopadzie 2019 r. wynika z zeznań pracowników pozowanego M. L. i A. C. oraz zeznań powoda , zostało potwierdzone wpisem w książce serwisowej pojazdu powoda i stanowi okoliczność bezsporną. Roszczenie powoda związane jest z wykonaniem wymiany rozrządu przez pracowników pozwanego przy wykorzystaniu części zamiennych dostarczonych przez powoda (bezsporne) i oparte jest o treść art. 471 kpc. Powód dochodzi naprawienia szkody wynikłej z nienależytego wykonania zobowiązania .

Zgodnie z treścią art. 471 kc dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Stosownie do treści art. 361 zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (§ 1). W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2).

Przesłankami odpowiedzialności kontraktowej opisanej w art. 471 kc , które muszą wystąpić łącznie są: niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (zdarzenie), fakt poniesienia szkody, adekwatny związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą .

Jak wynika z dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie powód poniósł szkodę powstałą na skutek wadliwie wykonanej przez pozwanego wymiany rozrządu w pojeździe powoda marki V. (...) nr rejestracyjny (...).

Z opinii powołanych w sprawie biegłych z zakresu techniki samochodowej, podzielonych przez Sąd wynika , iż przyczyną awarii silnika w pojeździe powoda było pęknięcie śruby mocującej rolkę prowadzącą paska rozrządu. Przyczyną pęknięcia śruby było nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej rolkę prowadzącą paska rozrządu czyli nieprawidłowo wykonana wymiana elementów układu rozrządu w silniku pojazdu powoda przez pracowników warsztatu pozwanego w listopadzie 2019 r.

W wyniku nieprawidłowego dokręcenia śruby mocującej rolkę prowadzącą do wspornika, w początkowym okresie eksploatacji pojazdu po wymianie rozrządu doszło do poluzowania śruby. W dalszej fazie eksploatacji pojazdu rozpoczął się proces jej uszkodzenia zmęczeniowego. W tej fazie eksploatacji pojazdu nie występowały objawy nieprawidłowej pracy silnika pojazdu. Dopiero po przejechaniu niespełna 2500 km doszło do urwania śruby , powodującego uszkodzenie silnika. Przełom zmęczeniowy śruby w miejscu urwania powstał w wyniku długotrwałych naprężeń powstałych w poluzowanym złączu śrubowym, które w końcowej fazie doprowadziło do jej urwania. W wyniku urwania się śruby nastąpiło poluzowanie paska rozrządu, ścięcia i oderwania kilku zębów paska rozrządu w wyniku, czego doszło do przestawienia faz rozrządu, pęknięcia dźwigienek zaworowych, i w konsekwencji awarii silnika ( adekwatny związek przyczynowy).

Naprawy uszkodzeń silnika wymagała wymiany kompletu dźwigienek zaworowych, wszystkich zaworów, kompletu naprawczego układu rozrządu, kompletu uszczelek głowicy silnika, wałków rozrządu i wspornika, sprawdzenia i naprawy głowicy. Koszt tej naprawy w (...) Sp. z o.o. w O. poniósł powód w wysokości 12 477,42 zł. (szkoda).

Jednocześnie brak jest w niniejszej sprawie podstaw do przyjęcia przyczynienia się powoda do powstania szkody. W szczególności brak jest podstaw do przyjęcia , iż dostarczony przez powoda zestaw do wymiany rozrządu był niekompletny (mechanicy powinni zwrócić uwagę na brak śruby mocującej) lub niewłaściwej jakości ( z opinii biegłych wynika, iż dostarczone przez powoda części zamienne były typowymi częściami stosowanymi do naprawy napędu układu rozrządu silnika i odpowiadały jakości niezbędnej do wykonania naprawy).

Brak jest także podstaw do przyjęcia , iż pracownicy pozwanego użyli starej śruby mocującej, w szczególności nie wynika to z zeznań świadków. Jeżeli jednak zostałaby zamontowana śruba używana, to naprawa zostałaby wykonana niezgodnie z technologią producenta, co również obciąża odpowiedzialnością pozwanego.

Brak jest też jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, iż powód przyczynił się do powstania awarii silnika poprzez nieprawidłowa technikę jazdy . Z zeznań powoda wynika, iż w momencie , gdy samochód zaczął zwalniać jedynie zredukował bieg, a po zatrzymaniu pojazdu próbował zrobić rozruch kluczykiem jednak samochód nie odpalił. Powód zaprzeczył , aby podejmował próby odpalania auta na rozruch czy też podczas holowania pojazdu na lince, brak jest podstaw do kwestionowania tych zeznań powoda . Dodatkowo wskazać należy, iż jak wynika z opinii biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. , próba uruchomienia silnika na tzw. zaciąg lub też przełączenie biegu z wyższego na niższy nie mogła być przyczyną urwania śruby mocującej rolkę prowadzącą. Próby uruchomienia silnika w ten sposób powód mógł wykonać w momencie spadku mocy silnika lub gdy przestał pracować. W tych jednak momentach doszło już do awarii silnika spowodowanej urwaną śrubą. Proces zmęczeniowego uszkodzenia śruby rozpoczął się w czasie eksploatacji po naprawie pojazdu (wymianie rozrządu) , czyli 5-6 miesięcy wcześniej.

W konsekwencji powyższych rozważań Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie zostały wyczerpane przesłanki odpowiedzialności kontraktowej pozwanego określone w art. 471 kc , a mianowicie nienależyte wykonanie zobowiązania przez pozwanego ( pracowników jego warsztatu) polegające na nieprawidłowym dokręceniu śruby mocującej rolkę napinającą paska rozrządu w pojeździe powoda, szkoda w postaci awarii silnika w pojeździe powoda ( w tym uzasadniony koszt naprawy) oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą polegający na tym , iż podczas eksploatacji pojazdu doszło do poluzowania niedokręconej śruby a następnie jej urwania w wyniku czego doszło do uszkodzenia elementów silnika w pojeździe powoda.

Wskazać należy , iż pozwany ponosi odpowiedzialność za działania lub zaniechania pracowników jego warsztatu dokonujących wymiany rozrządu w pojeździe powoda. Stosownie bowiem do treści art. 474 kc dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonywa, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza.

Jak już wyżej wskazano stosownie do treści art. 361 § 2 kc co do zasady naprawienie szkody obejmuje między innymi straty, które poszkodowany poniósł.

Pojęcie szkody obejmuje w szczególności uszczerbek o charakterze majątkowym, który mogą stanowić straty, poniesione przez poszkodowanego przez co należy rozumieć zmianę w majątku poszkodowanego polegającą na zmniejszeniu aktywów lub też zwiększeniu pasywów. Do zmniejszenia aktywów dochodzi między innymi przez utratę wartości lub zniszczenie składników majątkowych.

W niniejszej sprawie szkodę stanowiły przede wszystkim uzasadnione wydatki poniesione przez powoda na naprawę silnika w jego pojeździe marki V. (...) o nr rej. (...). Naprawa ta została dokonana w maju/czerwcu 2020 r. w serwisie autoryzowanym (...) Sp. z o.o. w O. i udokumentowana fakturą z dnia 10.06.2020 r. (k. 15). Koszt tej naprawy, opłacony przez powoda, wyniósł 12 477,42 zł. W ocenie Sądu fakturę tę należy przyjąć za podstawę ustalenia wysokości szkody ponieważ wynika z niej rzeczywista wysokość wydatków poniesionych przez powoda celem naprawy silnika jego pojazdu ( przywrócenia stanu sprzed szkody). Wobec naprawienia szkody brak jest w niniejszej sprawie podstaw do przyjęcia hipotetycznych wyliczeń wysokości szkody w postaci kosztów naprawy auta. Wskazać należy , iż z opinii uzupełniającej z dnia 08.07.2022 r. biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. wynika, iż przyjmując zakres uszkodzeń silnika i i technologię fabryczną procesu naprawy koszt naprawy wyniósłby brutto 19 728,54 zł . Natomiast z opinii biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. wynika, iż w sytuacji , gdy naprawa silnika wykonywana byłaby w niezależnym zakładzie naprawczym , to uzasadniony koszt naprawy silnika mógłby wynosić brutto 10 700 zł, przy czym stwierdzenie to nie jest kategoryczne , gdyż biegły wskazał, iż niektóre pozycje kosztowe mogłyby być niższe od przyjętych w fakturze , a niektóre wyższe. W konsekwencji Sąd przyjął za podstawę ustalenia wysokości szkody poniesionej przez powoda w związku z awarią silnika w niniejszej sprawie rzeczywisty koszt naprawy wynikający z faktury z dnia 10.06.2020 r. wystawionej przez (...) Sp. z o.o. w O., w którym dokonano naprawy . Sąd zweryfikował wartość wynikającą z faktury stosownie do wniosków wynikających z opinii powołanych w sprawie biegłych z zakresu techniki samochodowej, które Sąd podzielił . Mianowicie kwotę wskazaną w fakturze z dnia 10.06.2024 r. tj. 12 477,42 należało pomniejszyć o koszt regulacji kół tylnych – do kwoty 12 458,50 zł (opinia uzupełniająca z dnia 08.07.2022 r. biegłego z zakresu techniki samochodowej S. T. k. 131-136) oraz o koszt wymiany rury ciśnieniowej (175,88zł brutto – opinia techniczna biegłego rzeczoznawcy samochodowego Z. K. z dnia 27.03.2023 r. k. 192-208) do kwoty 12 282,67 zł. W konsekwencji Sąd uznał, iż uzasadniony koszt naprawy uszkodzeń silnika w pojeździe powoda będących wynikiem urwania śruby mocującej rolkę napinającą paska rozrządu w wyniku jej nieprawidłowego dokręcenia przez pracowników pozwanego wynosi 12 282, 67 zł.

W ocenie Sądu na szkodę poniesioną przez powoda w związku z awarią silnika w jego pojeździe wskutek nieprawidłowego dokręcenia przez pracowników pozwanego śruby mocującej rolkę napinającą paska rozrządu składają się także wydatki powoda związane z holowaniem, załadunkiem i rozładunkiem pojazdu marki V. (...) nr rej. (...) 22 w dniu 7 maja 2020r. w kwocie 651,90 zł (faktura VAT (...) z dnia 25 maja 2020r. k.14). Poniesienie tego wydatku było niezbędne do zdiagnozowania przyczyny awarii silnika i dokonania naprawy auta w autoryzowanym serwisie, co zostało przez powoda logicznie i zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego wyjaśnione.

Ponadto na wysokość szkody poniesionej przez powoda , w ocenie Sądu, składają się wydatki powoda związane ze sporządzeniem prywatnej opinii technicznej nr 03/05/2020 oraz opinii uzupełniającej do opinii technicznej dotyczących pojazdu marki V. (...) nr rei. (...) w kwotach 350 zł i 150 zł ( fakturą VAT nr (...) z dnia 9 maja 2020r. k. 14v, faktura VAT nr (...) z dnia 10 czerwca 2020 r. k. 13) . Poniesienie tych wydatków było niezbędne celem ustalenia przyczyn awarii silnika w pojeździe powoda i w konsekwencji osoby odpowiedzialnej za szkodę w celu wytoczenia powództwa.

W konsekwencji wysokość szkody poniesionej przez powoda w związku z awarią silnika w jego pojeździe marki V. (...) nr rej. (...) będących wynikiem nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwanego w związku z wymianą rozrządu dokonaną w listopadzie 2019 r. wynosi 13 534,57 zł . Taka też kwotę Sąd zasądził na rzecz powoda od pozwanego uwzględniając powództwo w tej części . W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione.

O odsetkach Sąd orzekł uznając za zasadne żądanie pozwu co do zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w części tj. od dnia 17.11.2024. r. do dnia zapłaty. Żądanie to znajduje oparcie w art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 476 k.c. Zgodnie z treścią art. 476 kpc dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, pisma powoda z dnia 12 maja 2020 r. (k.7) – zgłoszenia szkody pozwanemu nie można uznać za wezwanie pozwanego do spełnienia świadczenia, albowiem w piśmie tym nie zostało określone świadczenie, którego spełnienia powód żąda. Powód wezwał prawidłowo pozwanego do spełnienia świadczenia pismem z dnia 26.10.2024 r. ( k.10 ) , jednak w piśmie tym nie określił daty spełnienia świadczenia. Powód nie przedłożył też dowodu doręczenia pisma pozwanemu. Wobec powyższego Sąd przyjął za datę doręczenia wezwania do zapłaty pozwanemu dzień 09.11.2020 r. , jest to data widniejąca na piśmie pełnomocnika pozwanego stanowiącym odpowiedź na wezwanie do zapłaty z dnia 26.10.2020 r. (k. 11-12). Ponieważ data spełnienia świadczenie nie została przez powoda zakreślona w wezwaniu do zapłaty, należało przyjąć stosownie do treści art. 476 kc , iż pozwany powinien spełnić świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez powoda . Zważywszy , że pozwany jest profesjonalnym podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą należy przyjąć , iż odpowiedni termin na niezwłoczne spełnienia świadczenia wynosi tydzień. Wobec powyższego Sąd przyjął , iż roszczenie dochodzone pozwem stało się wymagalne w dniu 17.11.2020 r. i od tego dnia należą się powodowi odsetki ustawowe za opóźnienie. Żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie za wcześniejszy okres podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc zd. 2 , mając na względzie, iż żądanie powoda zostało oddalone jedynie w niewielkiej części , obciążając nimi pozwanego, przy czym na koszty należne powodowi składały się opłata od pozwu w kwocie 750 zł , koszty zastępstwa prawnego ustalone zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych na kwotę 3 600 zł, uiszczona przez powoda zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego wykorzystana do kwoty 423,24 zł. Stosownie do treści art. 98 § 1 ¹ kpc od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.

Sąd stosownie do treści art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążył pozwanego jako stronę przegrywającą proces nieuiszczonymi kosztami sądowymi związanymi z wynagrodzeniem biegłych za sporządzenie opinii.

O zwrocie powodowi niewykorzystanej zaliczki Sąd orzekł na podstawie art. 80 ust. 1 i 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych .

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego ,

3.  Za 14 dni lub z apelacją.

K., 07.11.2024 r.