Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kętrzynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Kłek

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewelina Kazberuk

Prokurator Prok. Rej. w K.: J. D.

po rozpoznaniu w dniach: 08.12.2016r. i 19.01.2017r.

sprawy 1. D. J.

s. S. i E. z domu S.

ur. (...) w O.

2. M. G. (1)

s. L. i B. z domu L.

ur. (...) w O.

oskarżonych o to, że:

w dniu 6 czerwca 2013 roku w miejscowości P. gm. B. działając wspólnie i w porozumieniu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1000 zł w ten sposób, że przy zawieraniu za pośrednictwem internetowej strony www.incredit.pl umowy pożyczki gotówkowej nr (...) na nazwisko M. G. (1), wprowadzili przedstawiciela wskazanej spółki w błąd co do miejsca zatrudnienia pożyczkobiorcy, osiąganych dochodów, numeru PESEL oraz zamiaru spłaty pożyczki, uzyskując w ten sposób wskazaną kwotę pieniędzy i działając na szkodę (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. przestępstwo określone w art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 3 k.k.

I.  oskarżonych D. J. i M. G. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu i za to przyjmując za podstawę skazania i wymiaru kary przepisy Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie z dniem 01.07.2015r. ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20.03.2015r., poz. 396) przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., z mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 3 k.k. skazuje, zaś na podstawie art. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 34 § 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec D. J. i M. G. (1) obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. kwot po 500 (pięćset) złotych od każdego z oskarżonych;

III.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 roku Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. B. kwotę (...) (jeden tysiąc osiem) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego M. G. (1) wykonywaną z urzędu oraz kwotę 231,84 (dwieście trzydzieści jeden i 84/100) złotych tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. Akt II K 352/16

UZASADNIENIE

( na podstawie art.423§1a kpk ograniczone do oskarżonego M. G. (1))

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie :

M. G. (1) (obecnie 22 lata ) w 2013 r. chodził do szkoły w K.. Tam poznał starszych uczniów D. J. i M. F. Od nich dowiedział się o możliwości zaciągnięcia pożyczki przez Internet bez konsekwencji w przypadku niedokonania spłaty. W czerwcu 2013 r. zwrócił się do D. J. o zaciągnięcie takiej pożyczki w kwocie 1000 zł przez Internet na jego nazwisko, za pomoc J. miał otrzymać 500 zł. W tym celu M. G. (1) razem z D. J. udał się do Banku (...) w K., gdzie założył konto internetowe na swoje nazwisko. Następnie przekazał J. swój dowód osobisty oraz dokumenty dotyczące założenia konta w banku, w tym nr rachunku oraz hasło umożliwiające dostęp do konta przez Internet. M. G. (2) w tym czasie nie pracował, pozostawał na utrzymaniu matki, otrzymywał rentę rodzinną po zmarłym ojcu .

W dniu 6 czerwca 2013 roku D. J. w miejscu swojego zamieszkania w miejscowości P. gm. B. zawarł za pośrednictwem internetowej strony www.incredit.pl umowę pożyczki gotówkowej nr (...) na nazwisko M. G. (1) z (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. na kwotę 1000 zł . Przy wypełnianiu dokumentów wpisał numer PESEL, który wygenerował za pomocą strony internetowej, ponieważ M. G. (1) był za młody na wzięcie pożyczki. Wprowadził też fikcyjne miejsce zatrudnienia G. i wysokość osiąganych przez niego zarobków. W ten sposób wprowadził przedstawiciela wskazanej spółki w błąd co do miejsca zatrudnienia pożyczkobiorcy, osiąganych dochodów, numeru PESEL oraz zamiaru spłaty pożyczki.Po zweryfikowaniu konta, została przyznana pożyczka w kwocie 1000 zł. Pieniądze te D. J. dokonując operacji za pomocą Internetu przelał na swój rachunek bankowy, a następnie wypłacił , przekazując M. G. (1) 500 zł w jego miejscu zamieszkania.

W ciągu miesiąca do miejsca zamieszkania M. G. (1) przyszły dokumenty dotyczące spłaty pożyczki. Wówczas o zaciągnięciu pożyczki dowiedziała się jego matka B. G. i ojczym C. P. . Razem z nimi M. G. (1) jeździł do D. J. i M. F. , aby odzyskać swój dowód osobisty. W dniu 1 lipca 2013 r. z ojczymem był w Komendzie Powiatowej Policji w K. , aby zgłosić zdarzenie, po rozmowie z funkcjonariuszem nie złożył zawiadomienia o przestępstwie.

Wpisany przez D. J. do umowy pożyczki numer PESEL należy do mieszkającego w B. M. M. (2) .

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie :

- wyjaśnień D. J. , w części w jakiej Sąd dał im wiarę k. 61-63, 86, 121-122, 123,

- wyjaśnień M. G. (1) w części , w jakiej Sąd im dał wiarę k. 78, 86, 122-123, 133,134,

- zeznań M. F. k. 58, 123-124, ,, B. G. k.133-134, C. P. k. 134, M. M. (2) k. 2-3, 15

- protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie k. 2-3,

- wydruku raportu z rejestru dłużników k. 5-6 ,

- (...).zoo w W. k. 10-14,

-Informacja (...) sp.zoo w G.. 24,

- Informacja (...). A. k. 30-32,

- Informacja Stacji Paliw BP w K. k. 51,

- odpisu wyroku k. 74,

- (...) Wirtualnej Polski k. 79-80,

- kwestionariusza dot. M. G. k. 82,

- informacja policji k. 132

Oskarżony M. G. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu. W wyjaśnieniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego jako sprawców wyłudzenia potyczki wskazywał D. J. i M. F. którym miał przekazać swój dowód osobisty , żeby załatwili mu pieniądze od swoich znajomych. Zaprzeczył, aby zawierał umowę pożyczki przez Internet, zrobili to J. i F. (...)bez jego zgody. Namówili go, żeby założył konto w banku i przekazał im dane do tego konta i kody logowania, ponieważ pieniądze od ich znajomego miały wpłynąć na to konto.

W toku postępowania sądowego M. G. (1) wyjaśnił , nie wiedział, że zostanie zaciągnięta pożyczka przez Internet, padł ofiarą D. J.. Przedstawił, iż J. i Franz mówili, że mają kolegę, który udostępnia pieniądze, biorącdowód osobisty pod zastaw. Oskarżony chciał pożyczyć 700 zł. W tym celu przekazał dowódJaroszewskiemu, który po jakimś czasie poinformował go , że trzeba założyć konto w banku, na które zostanie przelana pożyczka od znajomego. Pojechał z J. do banku, założył konto, oddał J. dokumenty i dowód osobisty. Od tamtej pory nie widział współoskarżonego , pieniędzy nie dostał. Po upływie miesiąca przyszły dokumenty, że wzięta jest na niego pożyczka, żądano jej spłaty. D. dowiedział się o zaciągnięciu pożyczki. Jego matka dzwoniła na numer z dokumentów do banków, były inne dane, inny PESEL. Jeździł z matką do J. i F. (...) wyjaśnić sprawę. Zgłosił to na policję, ale nie przyjęto zawiadomienia, ponieważ świadomie dał swój dowód. Podał, że jego dane zostały sfałszowane bez jego wiedzy. Nie dostał od J. żadnych pieniędzy. On sam nic nie robił na koncie bankowym, nie umie obsługiwać rachunku przez Internet.

Oskarżony wyjaśnił, iż nic nie wpłacił na poczet spłaty tej pożyczki, nie wie, czy została spłacona. Jak się uczył, to otrzymywał rentę po ojcu w wysokości 450 zł i z tej kwoty miałzamiar spłacić pożyczkę, jak by dostał pieniądze. Z jego początkowych wyjaśnień wynika, iż w tym okresie nie kupił żadnego samochodu. W dalszych wyjaśnieniach przyznał, że kupił C. od M. K. (1) za pieniądze wzięte z P., nie pamięta kiedy ( wyjaśnienia k. 78, 122-123, 133, 134)

Sąd zważył co następuje :

Wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1), w których nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu nie zasługują na wiarę. W świetle zgromadzonych w sprawie dowodów , w tym wyjaśnień D. J. potwierdzonych zeznaniami M. F. oraz zgromadzonymi w sprawie dokumentami, wyjaśnienia M. G. (1) jawią się jako niespójne, zmienne, sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Z wyjaśnień D. J. wynika przede wszystkim , iż inicjatywa zawarcia pożyczki przez Internet wyszła od oskarżonego M. G. (1). G. zamierzał kupić samochód. Chciał wziąć pożyczkę1000 zł , D. J. miał z tego dostać 500 zł. G. zależało, aby jego mama się o tym nie dowiedziała. D. J. przedstawił po kolei czynności podejmowane wspólnie z G. w celu uzyskania pożyczki przez Internet. Razem pojechali do Banku (...) w K. , gdzie M. G. (1) założył konto internetowe. Po tym J. otrzymał od G. dowód osobisty oraz dokumenty dotyczące założonego konta wraz z danymi niezbędnymi do dysponowania kontem w celu zawarcia pożyczki przez Internet na nazwisko M. G. (4). Dalej czynności związane z uzyskaniem pożyczki podejmował sam – wypełnił formularz rejestracyjny, wpisał w nim częściowo prawdziwe dane M. G. (1) , częściowo fikcyjne - co do miejsca zatrudnienia i osiąganych dochodów. Jako numer PESEL wpisał numer wygenerowany na odpowiedniej stronie internetowej , nie spodziewał się , że jest to rzeczywisty PESEL innej osoby. Po uzyskaniu pożyczki w kwocie 1000 zł , przelał ją z rachunku bankowego G. na swoje konto, wypłacił 1000 zł w bankomacie przy użycie swojej karty, a następnie pojechał do miejsca zamieszkania M. G. (1) , gdzie przekazał mu 500 zł. J. wyjaśnił , iż M. G. (1) od początku wiedział, że będzie to pożyczka zawierana przez Internet, nie było mowy o pieniądzach od znajomego. Informował G., że jak nie będzie spłacał pożyczki, to nie będzie miał problemów, ponieważ nie pracował, był młody. Potem G. miał samochód cinquecento, kupił za 300-400 zł od M. K. (2). J. zaprzeczył, aby miał kartę bankomatową G., nie miał potrzeby z niej korzystać .

W ocenie Sądu wyjaśnienia D. J. w zakresie czynu popełnionego wspólnie i w porozumieniu z M. G. (1) zasługują na wiarę, jako spójne , konsekwentne, logiczne. Oskarżony szczegółowo przedstawił czynności podejmowane w związku z zaciągnięciem pożyczki przez Internet, w tym swój udział w przestępstwie , a jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w informacjach uzyskanych z (...) z o.o. w W., za pośrednictwem której została udzielona pożyczka, z (...) Sp. z o.o. w G., co do wskazania S. (...) oskarżonego D. J.)z P. jako korzystającego z adresu IP 31.135.165.41 tj, z komputera , z którego zawieranoumowępożyczki, informacji z (...) co do założenia konta i zestawienia operacji dokonywanych w inkryminowanym okresie oraz logowań do rachunku z adresu IP 31.135.165.41.

Wyjaśnienia D. J. znajdują także częściowo potwierdzenie w zeznaniach M. F.. Z jego zeznań złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynika, iż M. G. (1) w tamtym okresie chciał sobie kupić samochód, poprosił D. J., aby ten pomógł mu uzyskać pożyczkę przez Internet. Słyszał o tym od J. albo od G., nie wie, czy doszło do zaciągnięcia pożyczki. Z zeznań złożonych na rozprawie wynika, iż M. F. był obecny przy rozmowie, jak M. G. (1) prosił D. J. o wzięcie pożyczki, nie wie jak ta pożyczka miała być udzielona. Jednocześnie stwierdził, że nie wie nic o tym , aby w tym okresie ktoś dawał pożyczki pod zastaw , nie mieli z J. żadnych pieniędzy od znajomych , nic takiego nie mówili G. , to są jego wymysły. Potwierdził też , że M. G. (1) kupił sobie samochód C..

Sąd dał wiarę zeznaniom M. F.. W ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, iż uczestniczył on w zawieraniu przedmiotowej pożyczki. Przelew z konta M. G. (1) na konto M. F. kwoty 100 zł w dniu 6 czerwca 2013 r. ( co wynika z zestawienia operacji) mógł być dokonany przez D. J. bez wiedzy świadka. M. F.nie był pewny , co do tego , w jaki sposób pożyczka miała być udzielona, nie mniej kategorycznie zaprzeczył , aby była mowa o pożyczce od znajomego . Treść zeznań tego świadka wskazuje, iż podaje okoliczności , które pamięta , brak jest okoliczności wskazujących , iż miałby bezpodstawnie obciążać oskarżonego G., z którym obecnie pozostaje w dobrych relacjach .

Dodatkowo opis wydarzeń przedstawiony przez D. J. uwiarygadniają okoliczności podane przez matkę oskarżonego. Z zeznań B. G. wynika m.in., iż syn nie informował jej ani o założeniu konta w banku ani o zamiarze zaciągnięcia pożyczki 1000 zł , gdyż ona by na to nie zezwoliła. Nie wiedziała teżo zakupie przez syna samochodu C.. Od syna dowiedziała się , że chciał on pożyczyć 1000 zł od znajomego J., nie wie z czego syn miał zamiar spłacać te pożyczkę. Z jej zeznań wynika, iż w okresie kiedy M. G. (1) się uczył otrzymywał rentę po zmarłym ojcu w kwocie 390 zł , jednak syn nie dostawał tych pieniędzy do ręki, ona nimi zarządzała. O zaciągnięciu pożyczki dowiedziała się dopiero, jak przyszły dokumenty. Wyraziła przekonanie , że syn nie otrzymał żadnych pieniędzy od J. , gdyż zauważyłaby, że ma pieniądze , bo by coś sobie kupił, kontroluje wydatki syna.

Sąd dał generalnie wiarę zeznaniom B. G., świadek podaje okoliczności zgodnie ze swoją wiedzą , przy czym odnośnie okoliczności zawarcia umowy pożyczki, wiedza ta opiera się na relacji syna. Zeznania te nie mają zatem istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia pośród rozbieżnych wersji wydarzeń podawanych przez współoskarżonych, zwłaszcza , że jako matka M. G. (1) stara się przedstawić okoliczności w sposób korzystny dla syna, powołując się na swoje przekonanie jak też negatywne opinie sąsiadów o D. J. czy M. F. . Jej pozostałe zeznania dotyczące czynności podejmowanych w celu odebrania dowodu osobistego syna, rozmów z J. co do spłaty pożyczki , opinii sąsiadów o J. czy M. F. mają drugorzędne znaczenie , dotyczą bowiem późniejszych zdarzeń , nie przedstawiają okoliczności , które pozwalały by czynić ustalenia co do okoliczności zawarcia pożyczki.

Ojczym oskarżonego C. P. posiada jednie ogólne wiadomości o zdarzeniu , potwierdził, że woził żoną w celu odebrania dowodu jej syna, był też z M. G. (1) na policji , aby złożyć zawiadomienie o przestępstwie.

M. M. (2) , którego numer PESEL został wpisany do umowy kredytu przez D. J. , nie posiadał żadnej wiedzy o okolicznościach zaciągniętego kredytu, nie znał M. G. (1) . Zeznania te zasługują na wiarę, żaden z dowodów nie wskazuje na jakikolwiek udział świadka w zaciągnięciu przedmiotowej pożyczki.

W konsekwencji Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego D. J. co do okoliczności zawarcia przedmiotowej pożyczki, w tym co do uzgodnienia sposobu zaciągnięcia pożyczki prze Internet i akceptowania jego działań przez M. G. (1) , jak też braku zamiaru spłacania przez nich tej pożyczki. Wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie co do zdarzeń poprzedzających zawarcie umowy pożyczki w zeznaniach M. F. zaś co do kwoty pożyczki ( 1000 zł) , utrzymywania w tajemnicy przed matką oraz co do braku możliwości spłaty przez M. G. (1) w zeznaniach B. G.. W ocenie Sądu wątpliwości budzą wyjaśnienia D. J. co do zawierania innej pożyczki na nazwisko G. na kwotę 100 zł, co wynikać może z zestawienia operacji na rachunku G., nie mniej nie można wymagać od oskarżonego D. J., aby składał wyjaśnienia obciążające go w zakresie czynów nie będących przedmiotem niniejszego postępowania. Okoliczność ta nie może tez rzutować na ocenę wiarygodności jego wyjaśnień złożonych odnośnie zarzucanego mu czynu i udziału w nim M. G. (1).

W zestawieniu z wyjaśnieniami D. J. wersja wydarzeń przedstawiona przez M. G. (1) jest niespójna, sprzeczna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. M. G. w czerwcu 2013 r. miał ukończone 18 lat, jako osoba dorosła, w pełni sprawna intelektualnie, powinien się orientować w powszechnie znanych zasadach udzielania pożyczek, tak nieformalnych „od znajomego” jak i za pośrednictwem różnych instytucji finansowych. O ile wyjaśnienia oskarżonego co do przekazania dowodu J. pod zastaw pożyczki udzielonej „przez znajomego” byłyby do przyjęcia jako rzeczywiście stosowane , o tyle twierdzenia oskarżonego G. o konieczności przekazania dokumentów dotyczących założenia konta banku wraz z kodami dostępu , jako niezbędne do uzyskania pożyczki „ od znajomego” brzmią irracjonalnie. Do dokonania przelewu na konto G. wystarczyłoby przekazanie J. czy też jego „znajomemu” samego numeru rachunku bez jakichkolwiek danych pozwalających na dostęp do konta G.. Podobnie nielogicznie brzmią wyjaśnienia oskarżonego G. co do przekazania karty bankomatowej J. , który spójnie i rzeczowo przedstawił, iż nie potrzebował karty bankomatowej do konta G..

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom M. G. (1) w zakresie w jakim są zgodne z wyjaśnieniami D. J. – co do przekazania mu dowodu osobistego i dokumentów konta w banku oraz w zakresie czynności podejmowanych wspólnie z matką i ojczymem w celu odzyskania dowodu osobistego , te wyjaśnienia są zbieżne z relacją matki i ojczyma, znajdują potwierdzenie w informacji z policji ( k. 132). W ocenie Sadu czynności te były podejmowane przez M. G. (1) pod wpływem matki i w obawie przed konsekwencjami, matka nie wiedziała ani o zamiarze zaciągnięcia przez niego pożyczki ani o założeniu konta w banku , stąd przyjęta przez oskarżonego wersja wydarzeń.

W świetle powyższych ustaleń wina oskarżonego M. G. (1) i okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Oskarżony M. G. (1) swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 6 czerwca 2013 roku w miejscowości P. gm. B. działając wspólnie i w porozumieniu z D. J. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1000 zł w ten sposób, że przy zawieraniu za pośrednictwem internetowej strony www.incredit.pl umowy pożyczki gotówkowej nr (...) na nazwisko M. G. (1), wprowadzili przedstawiciela wskazanej spółki w błąd co do miejsca zatrudnienia pożyczkobiorcy, osiąganych dochodów, numeru PESEL oraz zamiaru spłaty pożyczki, uzyskując w ten sposób wskazaną kwotę pieniędzy i działając na szkodę (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 3 k.k.

Przepis art. 286§ 1 k.k określa odpowiedzialność sprawcy , który w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnegorozporządzenia własnym lub cudzym mieniemza pomocą między innymi wprowadzenia w błąd. Wprowadzenie w błąd możliwe jest przy wykorzystaniu wszelkich sposobów i metod, które prowadzą do powstania rozbieżnością między świadomością osoby rozporządzającej mieniem a rzeczywistym stanem rzeczy. Wprowadzenie w błąd musi dotyczyć istotnych okoliczności , które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o rozporządzeniu mieniem.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości , iż rozporządzenie mieniem pokrzywdzonej spółki – udzielenie pożyczki nastąpiło na skutek wprowadzenia w błąd jej przedstawiciela co do miejsca zatrudnienia pożyczkobiorcy, osiąganych dochodów, numeru PESEL oraz zamiaru spłaty pożyczki. Oskarżony M. G. (1) sam nie wprowadzał nieprawdziwych danych niezbędnych do zawarcia pożyczki jednak przekazując swój dowód i dokumenty do dysponowania kontem bankowym akceptował działania D. J. zmierzające do uzyskania pożyczki , której od początku nie zamierzał spłacać. M. G. (1) nie miał możliwości spłaty ,w tym czasie nie pracował , a rentą po ojcu dysponowała matka oskarżonego wydzielając mu tylko niewielkie kwoty, został też zapewniony przez J., że nie będzie negatywnych konsekwencji niespłacania pożyczki . Nie może też budzić wątpliwości , iż oskarżony M. G. (1) swoją świadomością obejmował podanie przez J. wszelkich danych niezbędnych do zawarcia umowy pożyczki także tych nieprawdziwych, pożyczka miała być szybka, skuteczna, w tajemnicy przed matką.

Jedną z odmian sprawstwa zgodnie z treścią art. 18§1kk jest współsprawstwo, które polega na zrealizowaniu ustawowych znamion czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu z inną osobą. Konstrukcja ta pozwala na przypisanie odpowiedzialności każdemu ze współsprawców za to, co uczynili pozostali, jeżeli pozostawało to w ramach porozumienia. Jego zasadniczym elementem jest istniejące między współsprawcami porozumienie, obejmujące wspólną realizację ustawowych znamion czynu zabronionego. Każdy z nich odpowiada za wszystko to, co popełnili pozostali, jeżeli było to zgodne z porozumieniem. W szczególności współsprawstwo ma miejsce w sytuacji , w której żaden ze współsprawców sam nie realizuje wszystkich ustawowych znamion czynu zabronionego, a ich realizacja następuje dopiero w wyniku połączenia zachowań wszystkich współsprawców.

W niniejszej sprawie wiarygodne wyjaśnienia D. J. wskazują, iż obaj oskarżeni działali w ramach zawartego porozumienia. M. G. (1) chciał zaciągnąć pożyczkę przez internat na swoje nazwisko , w tym celu założył konto bankowe z możliwością dokonywania operacji internetowych i przekazał J. kody do konta i swój dowód osobisty w celu użycia jego danych do uzyskania pożyczki przez I. kwocie 1000 zł.

Z uwagi na wartość wyrządzonej szkody czyn oskarżonegostanowi wypadek mniejszej wagi .

Stopień zawinienia oskarżonego jest znaczny , przestępstwo zostało popełnione wspólnie i wporozumieniu z inną osobą , w sposób zaplanowany i uzgodniony.

Sąd wymierzając karę oskarżonemu M. G. (1) miał na uwadze na korzyść oskarżonego jego niekaralność w dacie popełnienia czynu.

Z uwagi na zmianę przepisów kodeksu karnego w czasie pomiędzy popełnieniem przestępstwa a orzekaniem, Sąd przy zastosowaniu art. 4§1 kk za podstawę skazania i wymiaru kary przyjął ustawę obowiązującą poprzednio tj. przed wejściem w życie z dniem 1 lipca 2015 zmian wprowadzonych ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2015 r. poz. 396) jako korzystniejszą dla oskarżonego, mając na względzie w szczególności treść przepisu art. 34 § 1 k.k.

Wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym jest adekwatna do stopniaspołecznej szkodliwości czynu oskarżonego i stopnia jego zawinienia, wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegawczo, spełni też wymogi w zakresie oddziaływania na ogół społeczeństwa.

Sąd uznał za zasadne orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonejprzestępstwem w połowie, albowiem z informacji pokrzywdzonego ( k. 11) jak teżwyjaśnień oskarżonego wynika, iż szkoda ta nie została naprawiona.

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonego wykonywanej z urzędu Sąd orzekł na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze oraz przepisów wykonawczych .

Sąd na podstawie art.624§1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego, który nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu matki.